J.Krishnamurti

Śmierć jest nie tylko tajemnicą ale jest także wielkim aktem oczyszczenia. To co się kontynuuje w powtarzającym się wzorcu jest degeneracją. Wzorzec może różnić się zależnie od kraju, zależnie od klimatu, zależnie od okoliczności, ale to wzorzec. Poruszanie się w jakimkolwiek wzorcu niesie z sobą kontynuację i ta kontynuacja jest częścią degenerującego procesu u człowieka. Wraz z zakończeniem kontynuacji coś nowego może mieć miejsce. Człowiek może to zrozumieć natychmiastowo, jeżeli zrozumiał całość ruchu myśli, strachu, nienawiści, miłości – wtedy może on uchwycić natychmiast znaczenie tego czym jest śmierć.

Czym jest śmierć? Kiedy stawiam takie pytanie, myśl ma wiele odpowiedzi. Myśl mówi: „Nie chcę wchodzić w to żałosne objaśnienie śmierci”. Każda istota ludzka ma na to odpowiedź, zgodną ze swym uwarunkowaniem, stosowną do jej pragnień, jej nadziei. Myśl zawsze ma odpowiedź. Odpowiedź nieuniknienie będzie intelektualna, werbalna, scalona przez myśl. Ale egzaminuję tu bez posiadania odpowiedzi, coś totalnie nieznanego, totalnie tajemniczego – śmierć jest przemożną rzeczą.

Realizuję, że organizm, ciało umiera, mózg – niewłaściwie używany w życiu w rozlicznych formach samo-zadowalania, sprzeczności, wysiłku, nieustannego zmagania, zużywa się mechanicznie gdyż jest mechanizmem i również umiera. Mózg jest przechowalnią pamięci, pamięci jako doświadczenia, jako wiedzy. Z tego doświadczenia i wiedzy, gromadzonej w komórkach mózgu jako pamięć, powstaje myśl. Myśl kreuje całość mojej struktury – mnie który chce tego, który nie chce tamtego, mnie lękającego się, niepokojącego się, rozpaczającego, tęskniącego, samotnego – obawiającego się umierania. I myśl mówi: „Jaka jest wartość, jakie znaczenie życia dla ludzkiej istoty, która się zmagała, doświadczała, nabywała, żyła w taki brzydki, głupi, żałosny sposób z dalszym tego końcem?" I myśl wtedy mówi: „Nie, to nie koniec, jest inny świat”. Ale inny świat jest ciągle zaledwie ruchem myśli.

Pytasz się co jest po śmierci? Ale teraz stawiam sobie całkiem inne pytanie: „Co jest przed śmiercią?” - nie co jest po śmierci. Co jest przed śmiercią i co jest życiem człowieka. Co jest życiem człowieka? Uczęszczanie do szkoły do koledżu, na uniwersytet, praca, mężczyzna i kobieta żyjący razem, on chodzi do biura, po pięćdziesięciu latach ona zarabia więcej pieniędzy, mają dzieci, ból, niepokój, wzajemne zwalczanie. Przeżywając takie smętne życie, człowiek chce wiedzieć co jest po śmierci – o której zostały napisane tomy, wszystko to będące produktem myśli, wszystko mówiące „wierz”. I tak, jeżeli odłożę wszystko na bok, dosłownie odłożę to wszystko na bok, to z czym się zmierzę? - z aktualnym faktem, że ja sam, który powstałem scalony przez myśl, dochodzę do końca, wszystkie moje niepokoje, wszystkie moje tęsknoty dochodzą do końca. Kiedy żyję, tak jak teraz żyję, z wigorem, z energią, z wszelką bolesnością życia, czy mogę żyć, spotykając śmierć teraz? Żyję z pełnym wigorem energią i zdolnością i śmierć oznacza koniec tego życia. I teraz czy mogę żyć ze śmiercią cały czas? To jest: jestem przyzwyczajony do ciebie, kończę to przywiązanie co jest śmiercią – czyż nie? Jestem chciwy i kiedy umieram nie mogę wziąć ze sobą chciwości i tak kończę chciwość, nie za tydzień, nie w przeciągu dziesięciu dni – kończę z nią teraz. I tak żyję życie pełne wigoru, energii, zdolności, obserwacji, widząc piękno ziemi jak również natychmiastowe tego zakończenie, co jest śmiercią. Zatem żyć przed śmiercią to żyć ze śmiercią; co oznacza, że żyję w świecie bez czasu. Żyję życiem w którym wszystko co uzyskuję, jest stale zakończane, tak że jest w tym przemożny ruch, nie jestem ustawiony w jakimś pewnym miejscu. To nie koncepcja. Kiedy zapraszam śmierć, co oznacza zakończenie wszystkiego czego się uchwyciłem, umieranie dla tego, każdego dnia, każdej minuty, wtedy odnajduję, nie „ja odnajduję” nie ma wtedy odnajdującego to „ja”, ponieważ ja odeszło – że jest wtedy ten stan bezczasowego wymiaru w którym ruch jaki znamy jako czas, jest nieobecny. To oznacza opróżnienie zawartości świadomości, tak że nie ma tam czasu; czas dochodzi do końca, co jest śmiercią.


Z Wholeness of Life