Mnisi, załóżmy, że człowiek rzucił jarzmo z pojedynczą dziurą do wielkiego oceanu i byłby tam ślepy żółw, który wynurzałby się na powierzchnię co sto lat. Jak myślicie mnisi, czy ten ślepy żółw, wynurzający się na powierzchnię co sto lat wsadziłby swą szyję w te jarzmo z pojedynczą dziurą?” „Gdyby to zrobił, to nastąpiłoby to po bardzo długim czasie”. „Prędzej, powiadam, ten ślepy żółw, wynurzający się na powierzchnię co sto lat wsadzi swą szyję w te jarzmo, niż głupiec, który zszedł do niższych światów, odzyska ludzki status. Dlaczego tak jest? Ponieważ nie ma tam prowadzenia się zgodnie z Dhammą, nie ma właściwego prowadzenia się, ani korzystnego działania przynoszącego zasługi. Przeważa tam wzajemne pożeranie się, pożeranie słabszych. Dlaczego tak jest? Ponieważ mnisi, nie widzi się tam Czterech Szlachetnych Prawd. Jakich czterech? Szlachetnej Prawdy o Cierpieniu, Szlachetnej Prawdy o Powstaniu Cierpienia, Szlachetnej Prawdy o Wstrzymaniu Cierpienia, Szlachetnej Prawdy o Drodze Prowadzącej do Wstrzymania Cierpienia. Zatem, mnisi, wysiłek powinien zostać uczyniony by zrozumieć: 'To jest cierpienie'. Wysiłek powinien zostać uczyniony by zrozumieć: 'To jest powstanie cierpienia'. Wysiłek powinien zostać uczyniony by zrozumieć: 'To jest wstrzymanie cierpienia'. Wysiłek powinien zostać uczyniony by zrozumieć: 'To jest droga prowadząca do wstrzymania cierpienia'” SN 56: 47
„Mnisi, załóżmy, że w ta wielka ziemia stała się jedną masą wody i człowiek rzuciłby doń jarzmo z pojedynczą dziurą. I wschodni wiatr przewiewał by je na zachód; zachodni wiatr przewiewał by je na wschód; północny wiatr przewiewał by je na południe; a południowy wiatr przewiewał by je na północ. Byłby tam ślepy żółw, wynurzający się na powierzchnię raz na sto lat. Jak myślicie, mnisi, czy ten ślepy żółw, wynurzający się na powierzchnię raz na sto lat wsadziłby swą szyję w te jarzmo z pojedynczą dziurą?” „To byłoby przypadkiem, czcigodny panie, gdyby ten ślepy żółw, wynurzający się na powierzchnię raz na sto lat wsadziłby swą szyję w te jarzmo z pojedynczą dziurą” „Tak też mnisi, przypadkiem osiąga się ten ludzki stan; przypadkiem Tathagata, Całkowicie Przebudzony pojawia się na świecie; przypadkiem Dhamma i Dyscyplina proklamowana przez Tathagatę jaśnieje w świecie. Zatem, mnisi, wysiłek powinien zostać uczyniony by zrozumieć: 'To jest cierpienie'. Wysiłek powinien zostać uczyniony by zrozumieć: 'To jest powstanie cierpienia'. Wysiłek powinien zostać uczyniony by zrozumieć: 'To jest wstrzymanie cierpienia'. Wysiłek powinien zostać uczyniony by zrozumieć: 'To jest droga prowadząca do wstrzymania cierpienia'”.
SN 56: 48
wtorek, 9 listopada 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.