Ajhan Chah Prosta Ścieżka

Prosta ścieżka

Tradycyjnie Ośmioraka Ścieżka jest objaśniana jako mająca osiem stopni, takich jak właściwe zrozumienie, właściwa mowa, właściwa koncentracja i tak dalej. Ale prawdziwa Ośmioraka Ścieżka jest wewnątrz nas – dwoje oczu, dwoje uszu, swa nozdrza, język i ciało. Te osiem bram jest naszą ścieżką i umysł jest tym który przemierza tą ścieżkę. Znaj te wrota, egzaminuj je, a wszystkie rzeczy staną się odkryte.

Serce ścieżki jest takie proste. Nie wymaga większych wyjaśnień. Zrezygnuj z chwytania się miłości i nienawiści, tylko spocznij z rzeczami takimi jakimi są. To wszystko co robię w mojej praktyce. Nie staraj się być kimś. Nie kreuj się na coś. Nie bądź medytującym. Nie bądź oświeconym. Kiedy siedzisz, pozwól temu być. Nie chwytaj się niczego. Nie stawiaj niczemu oporu.

Oczywiście jest wiele technik medytacyjnych by rozwinąć samadhi i wiele rodzajów vipassany. Ale wszystkie one prowadzą do tego – pozwól wszystkiemu być. Wkrocz tam gdzie jest chłód, poza bitwę. Dlaczego nie spróbować? Odważysz się?

***

W tej krótkiej mowie warto zwrócić uwagę na dwa aspekty.
1. Faworyzowanie / oponowanie
-"Ale przyjaciele czy cel jest dla tego kto jest opanowany przez pożądanie, czy dla wolnego od pożądania?" - Odpowiadając słusznie wędrowcy z innych sekt powinni odpowiedzieć: "Przyjaciele, cel jest dla wolnego od pożądania a nie dla opanowanego przez pożądanie". - "Ale przyjaciele, czy cel jest dla opanowanego przez chciwość czy dla wolnego od chciwości?" - Odpowiadając słusznie wędrowcy z innych sekt powinni odpowiedzieć: "Przyjaciele, cel jest dla wolnego od chciwości a nie dla opanowanego przez chciwość". - "Ale przyjaciele, czy cel jest dla opanowanego przez złudzenie czy dla wolnego od złudzenia?". Odpowiadając słusznie, wędrowcy z innych sekt powinni odpowiedzieć: "Przyjaciele, cel jest dla wolnego od złudzenia a nie dla opanowanego przez złudzenie". - "Ale przyjaciele, czy cel jest dla opanowanego przez pragnienie czy dla wolnego od pragnienia?" - Odpowiadając słusznie, wędrowcy z innych sekt powinni powiedzieć: "Przyjaciele, cel jest dla wolnego od pragnienia, nie dla opanowanego przez pragnienie". - "Ale przyjaciele, czy cel jest dla opanowanego przez utrzymywanie, czy dla wolnego od utrzymywania?" Odpowiadając słusznie, wędrowcy z innych sekt powinni odpowiedzieć:"Przyjaciele, cel jest dla wolnego od utrzymywania, nie dla opanowanego przez utrzymywanie". -" Ale przyjaciele, czy cel jest dla tego z wglądem czy dla tego bez wglądu? - "Odpowiadając słusznie wędrowcy z innych sekt powinni odpowiedzieć: "Przyjaciele, cel jest dla tego z wglądem, nie dla tego bez wglądu".- "Ale przyjaciele, czy cel jest dla tego co faworyzuje i oponuje, czy dla tego kto nie faworyzuje i nie oponuje?" - Odpowiadając słusznie, wędrowcy z innych sekt powinni odpowiedzieć: "Przyjaciele cel jest dla tego co nie faworyzuje i nie oponuje, nie dla tego kto faworyzuje i oponuje".- "Ale przyjaciele, czy cel jest dla tego co ma upodobanie w dialektyce czy dla tego kto nie nie ma upodobania w dialektyce?" Odpowiadając słusznie wędrowcy z innych sekt powinni odpowiedzieć: "Przyjaciele, cel jest dla tego kto nie ma upodobania w dialektyce". M11

Przy wyliczeniach w Suttach przeważnie jest tak, że to co najważniejsze i najbardziej fundamentalne wymienia się na samym końcu i tu widzimy, że faworyzowanie i oponowanie jest wycenione przez Buddę bardzo wysoko jako przeszkoda w uzyskaniu pełnego przebudzenia.

Inny fragment dotyczący faworyzowania i oponowania:

Widząc materialną formę okiem, pożąda jej gdy jest przyjemna, posiada złą wolę co do niej gdy jest nieprzyjemna, trwa z nieustanowioną uważnością ciała i ograniczonym umysłem, bez zrozumienia jak dochodzi do wyzwolenia serca i wyzwolenia przez zrozumienie, gdzie te złe, niekorzystne stany znikają bez pozostałości. Zaangażowany w faworyzowanie i oponowanie, gdy czuje jakieś uczucie, czy to przyjemne czy to bolesne, czy ani-przyjemne-ani-bolesne, rozmiłowuje się w tym uczuciu, potwierdza je i pozostaje przy nim. I tak, rozmiłowanie się w jakimś z tych uczuć to utrzymywanie. Z utrzymywaniem jako warunek istnienie, z istnieniem jako warunek narodziny, z narodzinami jako warunek starość i śmierć mają pozytywne istnienie, jak również żal, płacz, ból, smutek i rozpacz. Oto jak powstaje ta cała masa cierpienia.
Słysząc dźwięk uchem...
Wąchając zapach nosem...
Smakując smak językiem...
Dotykając dotykalne ciałem...
Poznając idee umysłem, pożąda ich gdy są przyjemne i ma zła wolę w stosunku do nich gdy są nieprzyjemne, trwa z nieustanowioną uważnością serca i wyzwolenia przez zrozumienie, gdzie te niekorzystne stany znikają bez śladu. Zaangażowany w faworyzowanie i oponowanie, gdy czuje jakieś uczucie, czy to przyjemne, czy to bolesne, czy ani-przyjemne-ani-bolesne, rozmiłowuje się w tym uczuciu, potwierdza je i pozostaje przy nim. I tak rozmiłowanie w jakimś z tych trzech uczuć to utrzymywanie. Z utrzymywaniem jako warunek, istnienie, z istnieniem jako warunek, narodziny, z narodzinami jako warunek, starość i śmierć mają pozytywne istnienie, jak również płacz, ból smutek i rozpacz. Oto jak powstaje ta cała masa cierpienia. M 38

2. Sakkayaditthi – to pogląd, że jest się kimś, osobą. Jest to pogląd błędny, stąd rada Ajhan Chah: „Nie staraj się stać kimś”. Właściwy pogląd idzie na pierwszym miejscu. Żadne oświecenie nie „spłynie nagle” na medytującego, który uważa się za polaka, buddystę itd. Bardzo konkretnie ujął to Nisargadatta Maharaj: Koncentrujesz się, medytujesz, torturujesz umysł i ciało, robisz wiele różnych niekoniecznych rzeczy i naturalnie omijasz esencjonalne to jest eliminację osoby.