Sutta M 108 Gopaka Moggallana

1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji czcigodny Ananda mieszkał w Rajagaha w Bambusowym Gaju w Sanktuarium Wiewiórek, niedługo po tym jak Zrealizowany stał się całkowicie wygaszony.

2. Przy tej okazji król Ajatasattu Vedehiputta z Magadha będąc podejrzliwym wobec króla Pajjota ufortyfikował Rajagaha.

3. Wtedy, o poranku, czcigodny Ananda ubrał się i zabierając swą miskę i zewnętrzną szatę udał się do Rajagaha na żebraczy obchód. Wtedy czcigodny Ananda pomyślał: „Jest wciąż za wcześnie na żebraczy obchód po Rajagaha. Załóżmy, że pójdę do pracowni bramina Gopaka Moggallany”.

4. I tak czcigodny Ananda udał się do bramina Gopakka Moggallany do jego pracowni. Bramin Gopakka Moggallana zobaczył czcigodnego Anandę nadchodzącego z oddali i rzekł do niego: „Niech mistrz Ananda zachodzi! Witam mistrza Anandę! Było to dawno temu gdy mistrz Ananda znalazł sposobność by tu przyjść. Niech mistrz Ananda usiądzie, to siedzenie jest gotowe”. Czcigodny Ananda usiadł na przygotowanym siedzeniu. Bramin Gopaka Moggallana zajął niższe siedzenie i siadając z boku spytał czcigodnego Anandę:

5. „Mistrzu Ananda, czy jest choć jeden mnich, który posiada na wszelki sposób wszystkie te cechy które posiadał Zrealizowany, spełniony i całkowicie przebudzony?” „Nie ma ani jednego mnicha, braminie, który posiada wszystkie te cechy które były posiadane przez Zrealizowanego, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Gdyż Zrealizowany był stworzycielem niepowstałej ścieżki, twórcą niestworzonej ścieżki, deklarującym niezdeklarowaną ścieżkę, znalazcą ścieżki, obeznanym w ścieżce. Ale jego uczniowie teraz trwają podążając ścieżką i stają się posiadającymi ją za nim”.

6. Ale rozmowa pomiędzy czcigodnym Anandą i braminem Gopaka Moggallaną została przerwana; gdyż bramin Vassakara, minister z Magadha, podczas nadzorowania pracy w Rajagaha udał się do czcigodnego Anandy do pracowni bramina Gopaka Moggallany. Wymienił pozdrowienia z czcigodnym Anandą a kiedy kurtuazyjna i grzecznościowa rozmowa została zakończona usiadł z boku i zapytał czcigodnego Anandę: „Dla jakiej dyskusji siedzicie tu razem teraz, czcigodny Anando? I o czym była dyskusja co została przerwana?” „Braminie, bramin Gopaka Moggallna spytał mnie: 'Mistrzu Ananda, czy jest choć jeden mnich, który posiada na wszelki sposób wszystkie te cechy które posiadał Zrealizowany, spełniony i całkowicie przebudzony?' Ja odpowiedziałem mu: 'Nie ma ani jednego mnicha, braminie, który posiada wszystkie te cechy które były posiadane przez Zrealizowanego, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Gdyż Zrealizowany był stworzycielem niepowstałej ścieżki, twórcą niestworzonej ścieżki, deklarującym niezdeklarowaną ścieżkę, znalazcą ścieżki, obeznanym w ścieżce. Ale jego uczniowie teraz trwają podążając ścieżką i stają się posiadającymi ją za nim'”.

7. „Czy jest tu, mistrzu Anando, jakiś jeden mnich który został wybrany przez mistrza Gotamę w taki sposób: 'On będzie waszym schronieniem kiedy odejdę' i do którego wy teraz zwracacie się o pomoc?” „Nie ma ani jednego mnicha który został wybrany przez Zrealizowanego w taki sposób: 'On będzie waszym schronieniem kiedy odejdę' i do którego my teraz zwracamy się o pomoc”.

8. „Ale czy jest mistrzu Ananda jakiś jeden mnich który został wybrany przez Zgromadzenie i wyznaczony przez pewnych starszych mnichów w taki sposób: 'On będzie naszym schronieniem po tym jak Zrealizowany odszedł'?” „Nie ma ani jednego mnicha który został wybrany przez Zgromadzenie i wyznaczony przez pewnych starszych mnichów w taki sposób: 'On będzie naszym schronieniem po tym jak Zrealizowany odszedł'”

9. „Ale jeżeli nie macie schronienia, mistrzu Anando, co jest przyczyną waszej zgody?” „Nie jesteśmy bez schronienia, braminie. Mamy schronienie. Mamy Dhammę jako schronienie”.

10. „Ale gdy byłeś zapytany: 'Czy jest tu, mistrzu Anando, jakiś jeden mnich który został wybrany przez mistrza Gotamę w taki sposób: 'On będzie waszym schronieniem kiedy odejdę' i do którego wy teraz zwracacie się o pomoc?' odpowiedziałeś: 'Nie ma ani jednego mnicha który został wybrany przez mistrza Gotamę w taki sposób: 'On będzie waszym schronieniem kiedy odejdę' i do którego my teraz zwracamy się o pomoc'. Gdy zapytany: 'Ale czy jest mistrzu Anando jakiś jeden mnich który został wybrany przez Zgromadzenie i wyznaczony przez pewnych starszych mnichów w taki sposób: 'On będzie naszym schronieniem po tym jak Zrealizowany odszedł'?' odpowiedziałeś: 'Nie ma ani jednego mnicha który został wybrany przez Zgromadzenie i wyznaczony przez pewnych starszych mnichów w taki sposób: 'On będzie naszym schronieniem po tym jak Zrealizowany odszedł''. Gdy zapytany: 'Ale jeżeli nie macie schronienia, mistrzu Anando, co jest przyczyną waszej zgody?', odpowiedziałeś: 'Nie jesteśmy bez schronienia, braminie. Mamy schronienie. Mamy Dhammę jako schronienie'. Jak znaczenie tych twierdzeń powinno być rozumiane, mistrzu Anando?” „Braminie, Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony opisał kurs treningu dla mnichów i ustanowił Patimokkhę. W dniu Uposatha tak wielu ilu z nas żyje w zależności od jednego dystryktu wioski spotyka się razem w zgodzie. I gdy się spotykamy, prosimy tego kto zna Patimokkhę by ją wyrecytował. Jeżeli mnich pamięta błąd lub wykroczenie podczas gdy Patimokkha jest recytowana, zajmujemy się nim zgodnie z Dhammą na sposób w jaki zostaliśmy poinstruowani. To nie godni są tymi co się nami zajmują, to Dhamma zajmuje się nami”.

11. „Czy jest, mistrzu Anando pojedynczy mnich, którego teraz honorujecie, respektujecie, szanujecie i czcicie i wobec którego żyjecie w zależności, honorując i czcząc go?” „Jest pojedynczy mnich, którego teraz honorujemy, respektujemy, szanujemy i czcimy i wobec którego żyjemy w zależności, honorując i czcząc go”.

12. „Ale gdy byłeś zapytany: 'Czy jest tu, mistrzu Anando, jakiś jeden mnich który został wybrany przez mistrza Gotamę w taki sposób: 'On będzie waszym schronieniem kiedy odejdę' i do którego wy teraz zwracacie się o pomoc?' odpowiedziałeś: 'Nie ma ani jednego mnicha który został wybrany przez mistrza Gotamę w taki sposób: 'On będzie waszym schronieniem kiedy odejdę' i do którego my teraz zwracamy się o pomoc'. Gdy zapytany: 'Ale czy jest mistrzu Anando jakiś jeden mnich który został wybrany przez Zgromadzenie i wyznaczony przez pewnych starszych mnichów w taki sposób: 'On będzie naszym schronieniem po tym jak Zrealizowany odszedł'?' odpowiedziałeś: 'Nie ma ani jednego mnicha który został wybrany przez Zgromadzenie i wyznaczony przez pewnych starszych mnichów w taki sposób: 'On będzie naszym schronieniem po tym jak Zrealizowany odszedł'. Gdy zapytany: 'Czy jest, mistrzu Anando jeden mnich, którego teraz honorujecie, respektujecie, szanujecie i czcicie i wobec którego żyjecie w zależności, honorując i czcząc go?', odpowiedziałeś: 'Jest jeden mnich, którego teraz honorujemy, respektujemy, szanujemy i czcimy i wobec którego żyjemy w zależności, honorując i czcząc go'. Jak znaczenie tych twierdzeń powinno być rozumiane, mistrzu Anando?”

13. „Jest tu Braminie dziesięć cech wzbudzających zaufanie, które zostały zdeklarowane przez Zrealizowanego, który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Kiedy te dziesięć cech jest do znalezienia u kogoś wśród nas, honorujemy, respektujemy, szanujemy i czcimy go, i żyjemy w zależności od niego honorując i szanując go. Jakie dziesięć?

14. (1) Tu mnich jest cnotliwy i trwa powstrzymany przez powstrzymanie Patimokkhy, jest doskonały w prowadzeniu się i zachowaniu i widzi lęk w najmniejszym błędzie, trenując siebie przez podjęcie reguł treningu.

15. (2). Usłyszał wiele, zapamiętał to co usłyszał i utrwalił to co usłyszał, takie rzeczy co dobre na początku, w środku i na końcu o (właściwym) znaczeniu i frazie, afirmujące święte życie co całkowicie doskonałe i czyste, takie rzeczy jak te, wiele o nich usłyszał, zapamiętał i utrwalił przez recytację, przegląd w umyśle i odpowiednią penetrację z (właściwym) poglądem.

16. (3). Jest zadowolony z szat, jedzenia, miejsc odpoczynku i lekarstw.

17. (4). Osiąga na życzenie, bez kłopotu czy trudności cztery jhany które konstytuują wyższy umysł i zapewniają przyjemne przebywanie tutaj i teraz.

18. (5). Włada rozlicznymi rodzajami nadnaturalnych mocy: będąc jednym staje się wieloma, będąc wieloma staje się jednym; przechodzi bez przeszkód przez mur, przez ogrodzenie, przez górę jak przez przestrzeń, zanurza się i wynurzają z ziemi jakby była to woda; chodzi po powierzchni wody jakby była to ziemia; siedząc ze skrzyżowanymi nogami podróżuje w powietrzu jak uskrzydlony ptak; swoją ręką dotykają księżyca i słońca, tak możnych tak potężnych; włada cielesnym mistrzostwem nawet tak daleko jak świat Brahmy.

19. (6). Boskim elementem ucha, co oczyszczone i przewyższające ludzkie, słyszy oba rodzaje dźwięków, niebiańskie i ludzkie, te które są odległe jak również te bliskie.

20. (7). Rozumie umysły innych istot, innych osób, po objęciu ich swym własnym umysłem. Rozumie umysł skażony przez pożądanie jako umysł skażony przez pożądanie i umysł nieskażony przez pożądanie jako umysł nieskażony przez pożądanie; rozumie umysł skażony przez nienawiść jako umysł skażony przez nienawiść i umysł nieskażony przez nienawiść jako umysł nieskażony przez nienawiść; rozumie umysł skażony przez złudzenie jako umysł skażony przez złudzenie i umysł nieskażony przez złudzenie jako umysł nieskażony przez złudzenie; rozumie umysł zjednoczony jako umysł zjednoczony i umysł rozproszony jako umysł rozproszony; rozumie umysł wzniosły jako umysł wzniosły i umysł bez wzniosłości jako umysł bez wzniosłości; rozumie umysł wychodzący poza jako umysł wychodzący poza i umysł nie wychodzący poza jako umysł nie wychodzący poza; rozumie umysł skoncentrowany jako skoncentrowany i umysł nieskoncentrowany jako umysł nieskoncentrowany; rozumie umysł wyzwolony jako umysł wyzwolony i umysł niewyzwolony jako umysł niewyzwolony.

21. (8) Wspomina swe liczne przeszłe życia, mianowicie: jedne narodziny, drugie narodziny ... pięć narodzin, dziesięć narodzin, pięćdziesiąt narodzin, sto narodzin, sto tysięcy narodzin, wiele eonów rozszerzania się wszechświata, wiele eonów kurczenia się wszechświata, wiele eonów rozszerzania i kurczenia się wszechświata: Tu był tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie było jego doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, odchodząc stamtąd umierając, pojawił się gdzie indziej, tam też był tak a tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, przemijając, umierając tam, pojawił się tutaj. Tak z detalami i szczegółami wspomina swoje rozliczne przeszłe życia.

22. (9). Boskim okiem, oczyszczonym i przewyższającym ludzkie, widzi on istoty umierające i pojawiające się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzące, rozumie on jak istoty pojawiają się zgodnie z ich działaniami tak: 'Te wartościowe istoty, które źle się prowadziły ciałem mową i umysłem, lżące szlachetnych, błędne w swych poglądach, skłaniające się do błędnego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w stanie deprywacji, zatraceniu, nawet w piekle, ale te wartościowe istoty, o dobrym prowadzeniu ciałem, mową i umysłem, nie lżące szlachetnych, słuszne w swych poglądach, skłaniające się do słusznego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w dobrej destynacji, nawet w niebiańskim świecie', tak boskim okiem, które jest oczyszczone i przewyższa ludzkie, widzi on istoty umierające i pojawiające się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzące. Rozumie on jak istoty pojawiają się zgodnie z ich działaniami.

23.(10). Przez realizację dla siebie samego z bezpośrednią wiedzą tutaj i teraz wkracza i trwa w wyzwoleniu umysłu i wyzwoleniu przez zrozumienie co bez skaz przez wyczerpanie skaz.

Takie braminie jest te dziesięć cech wzbudzających zaufanie, które zostały zdeklarowane przez Zrealizowanego, który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Kiedy te dziesięć cech jest do znalezienia u kogoś wśród nas, honorujemy, respektujemy, szanujemy i czcimy go i żyjemy w zależności od niego honorując i szanując go”.

24. Kiedy to zostało powiedziane, bramin Vassakara, minister z Magadha rzekł do generała Upanandy: „Jak myślisz generale, kiedy ci godni honorują tego kto powinien być honorowany, respektują tego kto powinien być respektowany, szanują tego kto powinien być szanowany, czczą tego kto powinien być czczony, z pewnością honorują tego kto powinien być honorowany, respektują tego kto powinien być respektowany, czczą tego kto powinien być czczony. Bo gdyby ci godni nie honorowali, nie respektowali, nie szanowali, nie czcili takiej osoby, to kogo mogliby honorować, respektować, szanować i czcić i wobec kogo mogliby żyć w zależności, honorując i szanując go?”

25. Wtedy bramin Vassakara, minister z Magadha rzekł do czcigodnego Anandy: „Gdzie mistrz Ananda obecnie mieszka?” „Teraz mieszkam w Bambusowym Gaju, braminie”. „Mam nadzieję, mistrzu Anando, że Bambusowy Gaj jest przyjemny, cichy i niezakłócony głosami, z atmosferą odosobnienia, oddalony od ludzi, odpowiedni dla wycofania się”. „Rzeczywiście, braminie ten Bambusowy Gaj jest przyjemny, cichy i niezakłócony głosami, z atmosferą odosobnienia, oddalony od ludzi, odpowiedni dla wycofania się, a to z uwagi na takich strażników protektorów jak ty”. „Rzeczywiście, mistrzu Anando ten Bambusowy Gaj jest przyjemny, cichy i niezakłócony głosami, z atmosferą odosobnienia, oddalony od ludzi, odpowiedni dla wycofania się, a to z uwagi na godnych, którzy są medytującymi i kultywują medytację. Przy pewnej okazji mistrzu Anando, mistrz Gotama mieszkał w Vesali w Holu o Spadzistym Dachu w Wielkim Lesie. Wtedy udałem się tam i podszedłem do mistrza Gotamy i na wiele sposobów dał mi on mowę o medytacji. Mistrz Gotama był medytującym i kultywował medytację i chwalił każdy typ medytacji”.

26. „Braminie, Zrealizowany nie chwalił każdego typu medytacji, ani nie krytykował każdego typu medytacji. Jakiego typu medytacji Zrealizowany nie chwalił? Tu braminie, ktoś trwa z umysłem uległym obsesji zmysłowego pożądania, jest ofiarą zmysłowego pożądania i nie rozumie ucieczki z powstałego zmysłowego pożądania, taką jaką ona rzeczywiście jest. Podczas gdy jest nawiedzony przez zmysłowe pożądanie, medytuje, przedmedytuje, wymedytuje i zamedytuje. Trwa ze swym umysłem uległym obsesji złej woli, jest ofiarą złej woli i nie rozumie ucieczki z powstałej złej woli, taką jaką ona rzeczywiście jest. Podczas gdy jest nawiedzony przez złą wolę, medytuje, przedmedytuje, wymedytuje i zamedytuje. Trwa ze swym umysłem uległym senności i stanom letargicznym, jest ofiarą senności i stanów letargicznych i nie rozumie ucieczki z powstałej senności i stanów letargicznych, taką jaką ona rzeczywiście jest. Podczas gdy jest nawiedzany przez senność i stany letargiczne, medytuje, przedmedytuje, wymedytuje i zamedytuje. Trwa ze swym umysłem uległym niepokojowi i wyrzutom sumienia, jest ofiarą niepokoju i wyrzutów sumienia i nie rozumie ucieczki z powstałego niepokoju i wyrzutów sumienia, taką jaką ona rzeczywiście jest. Podczas gdy jest nawiedzany przez niepokój i wyrzuty sumienia, medytuje, przedmedytuje, wymedytuje i zamedytuje. Trwa ze swym umysłem uległym obsesji wątpliwości, jest ofiarą wątpliwości i nie rozumie ucieczki z powstałej wątpliwości, taką jaką ona rzeczywiście jest. Podczas gdy jest nawiedzany przez wątpliwości, przedmedytuje, wymedytuje i zamedytuje. Zrealizowany nie chwalił tego typu medytacji.

27. A jaki typ medytacji Zrealizowany chwalił? Tu braminie całkowicie odosobniony od zmysłowych przyjemności, odosobniony od niekorzystnych stanów mnich wkracza i trwa w pierwszej jhanie, z myśleniem i rozważaniem wraz z błogością i przyjemnością zrodzonymi z odosobnienia. Po uspokojeniu myślenia i rozważania wkracza on i trwa w drugiej jhanie z pewnością siebie i z zjednoczonym umysłem, bez myślenia i rozważania z błogością i przyjemnością zrodzonymi z koncentracji. Z odejściem błogości trwa w równowadze, uważny i w pełni rozważny ciągle odczuwając przyjemność cielesną, wkracza i trwa w trzeciej jhanie, na temat której szlachetni powiadają: 'Ten ma przyjemne przebywanie, kto zrównoważony i uważny'. Po zaniechaniu przyjemności i bólu z uprzednim zanikiem radości i smutku, wkracza i trwa w czwartej jhanie, charakteryzującej się ani-bólem-ani-przyjemnością, i z oczyszczoną uważnością dzięki równowadze. Zrealizowany chwalił ten typ medytacji”.

28. „Wydaje się, mistrzu Anando, że mistrz Gotama krytykował typ medytacji który powinien być krytykowany i chwalił typ medytacji który powinien być chwalony. A teraz mistrzu Anando odchodzę. Jestem zajęty i mam wiele do zrobienia”. „Teraz jest czas braminie byś zrobił to co uważasz za słuszne”. Wtedy, wkrótce po tym jak odszedł, bramin Gopaka Moggallana powiedział do czcigodnego Anandy: „Mistrz Ananda jeszcze nie odpowiedział na to o co go pytaliśmy”. „Czy nie powiedzieliśmy ci braminie: 'Nie ma pojedynczego mnicha, braminie, który posiada wszystkie te cechy które były posiadane przez Zrealizowanego, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Gdyż Zrealizowany był stworzycielem niepowstałej ścieżki, twórcą niestworzonej ścieżki, deklarującym niezdeklarowaną ścieżkę, znalazcą ścieżki, obeznanym w ścieżce. Ale jego uczniowie teraz trwają podążając ścieżka i stają się posiadającymi ją za nim'?”.

Sutta M 84 W Madhura

1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji czcigodny Maha Kaccana mieszkał w Madhura w Gaju Gunda.

2.Król Avantiputta z Madhura usłyszał: „Pustelnik Kaccana mieszka w Madhura w Gaju Gunda. Taka to rozniosła się dobra wieść o mistrzu Kaccanie: „Jest mądry, rozsądny, roztropny uczony, elokwentny i bystry, jest wiekowy i jest arahatam. Dobrze jest widzieć takich arahatów”.

3. Wtedy Król Avantiputta rozkazał przygotować zaprzęgi karet i po wejściu do karety wyjechał z Madhura z pełną królewską pompą aby zobaczyć czcigodnego Maha Kaccanę. Dojechał tak daleko na ile pozwoliła na to droga i wtedy wysiadł z karety i poszedł dalej pieszo do czcigodnego Maha Kaccany. Wymienił z nim pozdrowienia i kiedy kurtuazyjna i grzecznościowa rozmowa została zakończona usiadł z boku i powiedział:

4. „Mistrzu Kaccana, bramini mówią tak: 'Bramini są najwyższą kastą, ci z innych kast są gorsi, bramini są najjaśniejszą kastą, ci z innych kast są ciemni. Tylko bramini są oczyszczeni, nie nie-bramini, jedynie bramini są synami Brahmy, potomstwem Brahmy zrodzonymi z jego ust, zrodzonymi z Brahmy, stworzonymi przez Brahmę, spadkobiercami Brahmy'. Co mistrz Kaccana o tym powie?”

5. „To jest tylko powiedzenie w świecie, wielki królu, że 'Bramini są najwyższą kastą, ci z innych kast są gorsi, bramini są najjaśniejszą kastą, ci z innych kast są ciemni. Tylko bramini są oczyszczeni, nie nie-bramini, jedynie bramini są synami Brahmy, potomstwem Brahmy zrodzonymi z jego ust, zrodzonymi z Brahmy, stworzonymi przez Brahmę, spadkobiercami Brahmy'. I jest sposób przez który może być zrozumiane, że to twierdzenie braminów jest tylko powiedzeniem w świecie. Jak myślisz wielki królu? Jeżeli szlachetny prosperuje w bogactwie, ziarnie, srebrze, złocie, czy będą tu szlachetni, którzy wstaną przed nim i spoczną za nim, którzy będą gotowi służyć mu, starać się go zadowolić i mówić słodko do niego i czy będą tu również bramini, kupcy i pracownicy, którzy będą robić tak samo?” „Będą, mistrzu Kaccana”. „Jak myślisz wielki królu? Jeżeli bramin prosperuje w bogactwie, ziarnie, srebrze, złocie, czy będą tu bramini, którzy wstaną przed nim i spoczną za nim, którzy będą gotowi służyć mu, starać się go zadowolić i mówić słodko do niego i czy będą tu również kupcy i pracownicy i szlachetni którzy będą robić tak samo?” „Będą, mistrzu Kaccana”. „Jak myślisz wielki królu? Jeżeli kupiec prosperuje w bogactwie, ziarnie, srebrze, złocie, czy będą tu kupcy, którzy wstaną przed nim i spoczną za nim, którzy będą gotowi służyć mu, starać się go zadowolić i mówić słodko do niego i czy będą tu również pracownicy, szlachetni i bramini, którzy będą robić tak samo?” „Będą, mistrzu Kaccana”. „Jak myślisz wielki królu? Jeżeli pracownik prosperuje w bogactwie, ziarnie, srebrze, złocie, czy będą tu pracownicy, którzy wstaną przed nim i spoczną za nim, którzy będą gotowi służyć mu, starać się go zadowolić i mówić słodko do niego i czy będą tu również szlachetni, bramini i kupcy, którzy będą robić tak samo?” „Będą, mistrzu Kaccana”. „Jak myślisz wielki królu? Jeżeli tak jest, to czy te cztery kasty są takie same czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Z pewnością, jeżeli tak jest mistrzu Kaccana, to te cztery kasty są takie same i nie ma między nimi różnicy, którą bym widział”. „To jest sposób, wielki królu, przez który może być zrozumiane jak te twierdzenie braminów jest tylko powiedzeniem w świecie.

6. Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że szlachetny będzie zabijał żywe istoty, zabierał to co niedane, błędnie prowadził się co do zmysłowych przyjemności, mówił fałszywie, mówił złośliwie, mówił ostro, obmawiał, był pożądliwy, miał umysł o złej woli i utrzymywał błędny pogląd. Po rozpadzie ciała, po śmierci, czy pojawiłby się w stanie deprywacji, nieszczęśliwej destynacji, nawet w piekle, czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Gdyby ten szlachetny był takim, to pojawiłby się w stanie deprywacji, nieszczęśliwej destynacji, nawet w piekle. Tak mi się wydaje w tym wypadku i tak usłyszałem od arahatów”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że bramin będzie zabijał żywe istoty, zabierał to co niedane, błędnie prowadził się co do zmysłowych przyjemności, mówił fałszywie, mówił złośliwie, mówił ostro, obmawiał, był pożądliwy, miał umysł o złej woli i utrzymywał błędny pogląd. Po rozpadzie ciała, po śmierci, czy pojawiłby się w stanie deprywacji, nieszczęśliwej destynacji, nawet w piekle, czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Gdyby ten bramin był takim, to pojawiłby się w stanie deprywacji, nieszczęśliwej destynacji, nawet w piekle. Tak mi się wydaje w tym wypadku i tak usłyszałem od arahatów”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że kupiec będzie zabijał żywe istoty, zabierał to co niedane, błędnie prowadził się co do zmysłowych przyjemności, mówił fałszywie, mówił złośliwie, mówił ostro, obmawiał, był pożądliwy, miał umysł o złej woli i utrzymywał błędny pogląd. Po rozpadzie ciała, po śmierci, czy pojawiłby się w stanie deprywacji, nieszczęśliwej destynacji, nawet w piekle, czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Gdyby ten kupiec był takim, to pojawiłby się w stanie deprywacji, nieszczęśliwej destynacji, nawet w piekle. Tak mi się wydaje w tym wypadku i tak usłyszałem od arahatów”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że pracownik będzie zabijał żywe istoty, zabierał to co niedane, błędnie prowadził się co do zmysłowych przyjemności, mówił fałszywie, mówił złośliwie, mówił ostro, obmawiał, był pożądliwy, miał umysł o złej woli i utrzymywał błędny pogląd. Po rozpadzie ciała, po śmierci, czy pojawiłby się w stanie deprywacji, nieszczęśliwej destynacji, nawet w piekle, czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Gdyby ten pracownik był takim, to pojawiłby się w stanie deprywacji, nieszczęśliwej destynacji, nawet w piekle. Tak mi się wydaje w tym wypadku i tak usłyszałem od arahatów”. „Jak myślisz wielki królu? Jeżeli tak jest, to czy te cztery kasty są takie same czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Z pewnością, jeżeli tak jest mistrzu Kaccana, to te cztery kasty są takie same i nie ma między nimi różnicy, którą bym widział”. „To jest sposób, wielki królu, przez który może być zrozumiane jak te twierdzenie braminów jest tylko powiedzeniem w świecie.

7. Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że szlachetny będzie powstrzymywał się od zabijania żywych istot, od zabierania tego co niedane, od błędnego prowadzenia się co do zmysłowych przyjemności, od fałszywej mowy, od złośliwej mowy, od ostrej mowy, od obmowy, nie byłby pożądliwy, nie miałby umysłu o złej woli i będzie utrzymywał właściwy pogląd. Po rozpadzie ciała, po śmierci, czy pojawiłby się w szczęśliwej destynacji, nawet w świecie niebiańskim, czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Gdyby ten szlachetny był takim, to pojawiłby się w szczęśliwej destynacji, nawet w świecie niebiańskim. Tak mi się wydaje w tym wypadku i tak usłyszałem od arahatów”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że bramin będzie powstrzymywał się od zabijania żywych istot, od zabierania tego co niedane, od błędnego prowadzenia się co do zmysłowych przyjemności, od fałszywej mowy, od złośliwej mowy, od ostrej mowy, od obmowy, nie byłby pożądliwy, nie miałby umysłu o złej woli i będzie utrzymywał właściwy pogląd. Po rozpadzie ciała, po śmierci, czy pojawiłby się w szczęśliwej destynacji, nawet w świecie niebiańskim, czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Gdyby ten bramin był takim, to pojawiłby się w szczęśliwej destynacji, nawet w świecie niebiańskim. Tak mi się wydaje w tym wypadku i tak usłyszałem od arahatów”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że kupiec będzie powstrzymywał się od zabijania żywych istot, od zabierania tego co niedane, od błędnego prowadzenia się co do zmysłowych przyjemności, od fałszywej mowy, od złośliwej mowy, od ostrej mowy, od obmowy, nie byłby pożądliwy, nie miałby umysłu o złej woli i b będzie utrzymywał właściwy pogląd. Po rozpadzie ciała, po śmierci, czy pojawiłby się w szczęśliwej destynacji, nawet w świecie niebiańskim, czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Gdyby ten kupiec był takim, to pojawiłby się w szczęśliwej destynacji, nawet w świecie niebiańskim. Tak mi się wydaje w tym wypadku i tak usłyszałem od arahatów”. "Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że pracownik będzie powstrzymywał się od zabijania żywych istot, od zabierania tego co niedane, od błędnego prowadzenia się co do zmysłowych przyjemności, od fałszywej mowy, od złośliwej mowy, od ostrej mowy, od obmowy, nie byłby pożądliwy, nie miałby umysłu o złej woli i będzie utrzymywał właściwy pogląd. Po rozpadzie ciała, po śmierci, czy pojawiłby się w szczęśliwej destynacji, nawet w świecie niebiańskim, czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Gdyby ten pracownik był takim, to pojawiłby się w szczęśliwej destynacji, nawet w świecie niebiańskim. Tak mi się wydaje w tym wypadku i tak usłyszałem od arahatów”. „Jak myślisz wielki królu? Jeżeli tak jest, to czy te cztery kasty są takie same czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Z pewnością, jeżeli tak jest mistrzu Kaccana, to te cztery kasty są takie same i nie ma między nimi różnicy, którą bym widział”. „To jest sposób, wielki królu, przez który może być zrozumiane jak te twierdzenie braminów jest tylko powiedzeniem w świecie.

8. Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że szlachetny włamywałby się do domów, plądrował bogactwo innych, dokonywał włamań, urządzał zasadzki na drogach, czy uwodził cudze żony i jeżeli twoi ludzie aresztowaliby go i wydali tobie mówiąc: 'Panie, to jest winowajca, skaż go na taką karę jaką chcesz' jakbyś go potraktował?” „Zarządziłbym na nim egzekucję, mistrzu Kaccana, lub ukarał grzywną, albo wygnał, albo zrobiłbym z nim to na co zasługuje. Dlaczego tak jest? Ponieważ stracił on swój uprzedni status szlachetnego i jest prosto rozpoznawany jako bandyta”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że bramin włamywałby się do domów, plądrował bogactwo innych, dokonywał włamań, urządzał zasadzki na drogach, czy uwodził cudze żony i jeżeli twoi ludzie aresztowaliby go i wydali tobie mówiąc: 'Panie, to jest winowajca, skaż go na taką karę jaką chcesz' jakbyś go potraktował?” „Zarządziłbym na nim egzekucję, mistrzu Kaccana, lub ukarał grzywną, albo wygnał, albo zrobiłbym z nim to na co zasługuje. Dlaczego tak jest? Ponieważ stracił on swój uprzedni status bramina i jest prosto rozpoznawany jako bandyta”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że kupiec włamywałby się do domów, plądrował bogactwo innych, dokonywał włamań, urządzał zasadzki na drogach, czy uwodził cudze żony i jeżeli twoi ludzie aresztowaliby go i wydali tobie mówiąc: 'Panie, to jest winowajca, skaż go na taką karę jaką chcesz' jakbyś go potraktował?” „Zarządziłbym na nim egzekucję, mistrzu Kaccana, lub ukarał grzywną, albo wygnał, albo zrobiłbym z nim to na co zasługuje. Dlaczego tak jest? Ponieważ stracił on swój uprzedni status kupca i jest prosto rozpoznawany jako bandyta”. "Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że pracownik włamywałby się do domów, plądrował bogactwo innych, dokonywał włamań, urządzał zasadzki na drogach, czy uwodził cudze żony i jeżeli twoi ludzie aresztowaliby go i wydali tobie mówiąc: 'Panie, to jest winowajca, skaż go na taką karę jaką chcesz' jakbyś go potraktował?” „Zarządziłbym na nim egzekucję, mistrzu Kaccana, lub ukarał grzywną albo wygnał, albo zrobiłbym z nim to na co zasługuje. Dlaczego tak jest? Ponieważ stracił on swój uprzedni status pracownika i jest prosto rozpoznawany jako bandyta”. „Jak myślisz wielki królu? Jeżeli tak jest, to czy te cztery kasty są takie same czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Z pewnością, jeżeli tak jest mistrzu Kaccana, to te cztery kasty są takie same i nie ma między nimi różnicy, którą bym widział”. „To jest sposób, wielki królu, przez który może być zrozumiane jak te twierdzenie braminów jest tylko powiedzeniem w świecie.

9. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że szlachetny zgoliwszy włosy i brodę, zawdziałby żółtą szatę i odszedł z domowego życia w bezdomność gdzie powstrzymywałby się od zabijania żywych istot, od zabierania tego co niedane i od fałszywej mowy. Powstrzymywałby się od jedzenia w nocy, jadłby tylko raz dziennie i utrzymywałby celibat, będąc cnotliwym o dobrym charakterze. Jak byś go potraktował?” „Złożyłbym mu hołd, mistrzu Kaccana, czy wstałbym przed nim, czy zaprosiłbym by usiadł; albo zaprosiłbym go by zaakceptował szaty, jedzenie, miejsce odpoczynku i lekarstwa; albo zapewniłbym mu prawną ochronę, obronę i protekcję. Dlaczego tak jest? Ponieważ stracił swój dawny status szlachetnego i jest prosto rozpoznawany jako pustelnik”. "Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że bramin zgoliwszy włosy i brodę, zawdziałby żółtą szatę i odszedł z domowego życia w bezdomność gdzie powstrzymywałby się od zabijania żywych istot, od zabierania tego co niedane i od fałszywej mowy. Powstrzymywałby się od jedzenia w nocy, jadłby tylko raz dziennie i utrzymywałby celibat, będąc cnotliwym o dobrym charakterze. Jak byś go potraktował?” „Złożyłbym mu hołd, mistrzu Kaccana, czy wstałbym przed nim, czy zaprosiłbym by usiadł; albo zaprosiłbym go by zaakceptował szaty, jedzenie, miejsce odpoczynku i lekarstwa; albo zapewniłbym mu prawną ochronę, obronę i protekcję. Dlaczego tak jest? Ponieważ stracił swój dawny status bramina i jest prosto rozpoznawany jako pustelnik”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że kupiec zgoliwszy włosy i brodę, zawdziałby żółtą szatę i odszedł z domowego życia w bezdomność gdzie powstrzymywałby się od zabijania żywych istot, od zabierania tego co niedane i od fałszywej mowy. Powstrzymywałby się od jedzenia w nocy, jadłby tylko raz dziennie i utrzymywałby celibat, będąc cnotliwym o dobrym charakterze. Jak byś go potraktował?” „Złożyłbym mu hołd, mistrzu Kaccana, czy wstałbym przed nim, czy zaprosiłbym by usiadł; albo zaprosiłbym go by zaakceptował szaty, jedzenie, miejsce odpoczynku i lekarstwa; albo zapewniłbym mu prawną ochronę, obronę i protekcję. Dlaczego tak jest? Ponieważ stracił swój dawny status kupca i jest prosto rozpoznawany jako pustelnik”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że pracownik zgoliwszy włosy i brodę, zawdziałby żółtą szatę i odszedł z domowego życia w bezdomność gdzie powstrzymywałby się od zabijania żywych istot, od zabierania tego co niedane i od fałszywej mowy. Powstrzymywałby się od jedzenia w nocy, jadłby tylko raz dziennie i utrzymywałby celibat, będąc cnotliwym o dobrym charakterze. Jak byś go potraktował?” „Złożyłbym mu hołd, mistrzu Kaccana, czy wstałbym przed nim, czy zaprosiłbym by usiadł; albo zaprosiłbym go by zaakceptował szaty, jedzenie, miejsce odpoczynku i lekarstwa; albo zapewniłbym mu prawną ochronę, obronę i protekcję. Dlaczego tak jest? Ponieważ stracił swój dawny status pracownika i jest prosto rozpoznawany jako pustelnik”. „Jak myślisz wielki królu? Jeżeli tak jest, to czy te cztery kasty są takie same czy nie, jak ci się wydaje w tym wypadku?” „Z pewnością, jeżeli tak jest mistrzu Kaccana, to te cztery kasty są takie same i nie ma między nimi różnicy, którą bym widział”. „To jest sposób, wielki królu, przez który może być zrozumiane jak te twierdzenie braminów jest tylko powiedzeniem w świecie”.

10. Kiedy to zostało powiedziane, Król Avantiputta z Madhura rzekł do czcigodnego Kaccany: „Znakomicie mistrzu Kacana! Znakomicie mistrzu Kaccana! Dhamma została wyjaśniona na wiele sposobów przez mistrza Kaccanę, tak jakby ustawił on właściwie to co zostało przewrócone, odsłaniając ukryte, pokazując drogę temu kto zagubiony, trzymając lampę w ciemności dla tych ze wzrokiem by zobaczyli formy. Biorę schronienie u mistrza Kaccany jak i w Dhammie i Zgromadzeniu. Od dziś niech mistrz Kaccana zapamięta mnie jako wyznawcę, który udał się do niego po schronienie". „Nie udawaj się po schronienie do mnie wielki królu. Udaj się po schronienie do tego samego Zrealizowanego do którego i ja udałem się po schronienie”. „Gdzie on teraz żyje, ten mistrz Gotama, spełniony i całkowicie przebudzony, mistrzu Kaccana?” „Ten Zrealizowany, spełniony i całkowicie przebudzony jest ostatecznie wygaszony”. „Gdybyśmy usłyszeli, że mistrz Gotama jest w obrębie dziesięciu mil, przeszlibyśmy dziesięć mil żeby spotkać tego mistrza Gotamę, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Gdybyśmy usłyszeli, że mistrz Gotama jest w obrębie dwudziestu mil ... trzydziestu mil ... czterdziestu mil ... pięćdziesięciu mil ... stu mil, przeszlibyśmy sto mil żeby spotkać tego mistrza Gotamę, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Ale skoro ten mistrz Gotama jest ostatecznie wygaszony, udajemy się do tego mistrza Gotamy po schronienie i do Dhammy i do Zgromadzenia mnichów. Od dziś niech mistrz Kaccana zapamięta mnie jako wyznawcę, który udał się po życiowe schronienie.

Sutta M 82 Ratthapala

1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany wędrował po kraju Kuru z dużym zgromadzeniem mnichów i w końcu dotarł do miasta Kurów zwanego Thulakotthita.

2. Bramini gospodarze z Thullakotthita usłyszeli: „Pustelnik Gotama, syn Sakyów, który odszedł w bezdomność z klanu Sakyów, wędrując po kraju Kurów z dużym Zgromadzeniem mnichów dotarł do Tullakotthita. Taka to dobra wieść rozniosła się o mistrzu Gotamie: 'Ten Zrealizowany jest taki, gdyż jest Arahatem, spełnionym, całkowicie przebudzonym, doskonałym w prawdziwej wiedzy i prowadzeniu się, wzniosłym, znawcą światów, niezrównanym liderem ludzi do opanowania, nauczycielem bogów i ludzi, oświeconym, błogosławionym. Opisuje on ten świat, z jego bogami, Marami, Brahmą, z tą generacją z jej pustelnikami i braminami, z książętami i ich ludźmi; to co sam zrealizował przez bezpośrednie poznanie. Uczy Dhammy dobrej na początku, dobrej w środku, dobrej na końcu, o właściwym znaczeniu i frazie, afirmując święte życie, które jest doskonałe i czyste. Dobrze jest spotkać takich arahatów'”.

3. Wtedy bramini gospodarze z Thullakotthita udali się do Zrealizowanego. Niektórzy złożyli mu hołd i usiedli z boku, niektórzy wymienili z nim pozdrowienia i po kurtuazyjnej i grzecznościowej rozmowie usiedli z boku, niektórzy wznieśli swe ręce łącząc dłonie w geście powitania i usiedli z boku, niektórzy wygłosili swe imiona i klan w obecności Zrealizowanego i usiedli z boku, niektórzy zachowali milczenie i usiedli z boku. Zrealizowany poinstruował, przynaglił, pobudził i zachęcił ich mową o Dhammie.

4. Tego razu szlachetnie urodzony zwany Rattapala, syn wiodącego klanu w tymże Thullakothitta, siedział w zgromadzeniu. Wydało mu się: „Tak jak rozumiem Dhammę nauczaną przez Zrealizowanego, nie jest łatwo żyjąc w domu wieść święte życie, całkowicie doskonałe i czyste jak wypolerowana muszla. Załóżmy, że zgolę moje włosy i brodę, przywdzieją żółtą szatę i odejdę domowego życia w bezdomność”.

5. Wtedy bramini gospodarze z Thullakothita po byciu poinstruowanymi, przynaglonymi, pobudzonymi i zachęconymi przez Zrealizowanego mową o Dhammie ucieszyli się i uradowali jego słowami. Wtedy wstali ze swych miejsc i po złożeniu hołdu Zrealizowanemu, trzymając go ich prawej stronie, odeszli.

6. Wkrótce po tym jak odeszli, szlachetnie urodzony Rattapala udał się do Zrealizowanego i po złożeniu mu hołdu, usiadł z boku i rzekł do Zrealizowanego: „Czcigodny panie, tak jak rozumiem Dhammę nauczaną przez Zrealizowanego, nie jest łatwo żyjąc w domu wieść święte życie, całkowicie doskonałe i czyste jak wypolerowana muszla. Chcę zgolić moje włosy i brodę i odejść z domowego życia w bezdomność pod wodzą Zrealizowanego, chcę otrzymać pełne przyjęcie”. „Czy twoi rodzice pozwolili ci byś odszedł z domowego życia w bezdomność?” „Nie, czcigodny panie, nie mam pozwolenia swoich rodziców”. „Ratthapala, Tathagatowie nie udzielają odejścia w bezdomność nikomu kto nie ma zgody rodziców”. „Czcigodny panie, postaram się o zgodę moich rodziców na odejście z domowego życia w bezdomność”.

7. Wtedy szlachetnie uradzony Ratthapala wstał ze swego miejsca i po złożeniu hołdu Zrealizowanemu, odszedł trzymając go po swej prawej stronie. Poszedł do swoich rodziców i powiedział im: „Matko i ojcze, tak jak rozumiem Dhammę nauczaną przez Zrealizowanego, nie jest łatwo żyjąc w domu wieść święte życie, całkowicie doskonałe i czyste jak wypolerowana muszla. Chcę zgolić moje włosy i brodę i odejść z domowego życia w bezdomność. Dajcie mi pozwolenie na odejście z domowego życia w bezdomność”. Kiedy to zostało powiedziane, jego rodzice odpowiedzieli: „Drogi Rattapala, jesteś naszym jedynym synem, drogim i ukochanym, zostałeś wychowany w komforcie, dorastałeś w komforcie; nie wiesz nic o cierpieniu, drogi Rattapala. Nawet w przypadku twojej śmierci stracilibyśmy cię nie chcąc tego, zatem jak moglibyśmy dać ci zgodę na odejście w bezdomność, gdy jeszcze żyjesz”. Drugi raz ... Trzeci raz szlachetnie urodzony Rattapalla powiedział rodzicom: „Matko i ojcze, tak jak tak jak rozumiem Dhammę nauczaną przez Zrealizowanego, nie jest łatwo żyjąc w domu wieść święte życie, całkowicie doskonałe i czyste jak wypolerowana muszla. Chcę zgolić moje włosy i brodę i odejść z domowego życia w bezdomność. Dajcie mi pozwolenie na odejście z domowego życia w bezdomność”. Trzeci raz jego rodzice odpowiedzieli: „Drogi Rattapala, jesteś naszym jedynym synem, drogim i ukochanym, zostałeś wychowany w komforcie, dorastałeś w komforcie; nie wiesz nic o cierpieniu, drogi Rattapala. Nawet w przypadku twojej śmierci stracilibyśmy cię nie chcąc tego, zatem jak moglibyśmy dać ci zgodę na odejście w bezdomność, gdy jeszcze żyjesz”. Wtedy, nie uzyskawszy zgody swych rodziców na odejście z domowego życia w bezdomność, szlachetnie urodzony Rattapala, położył się tam na gołej podłodze mówiąc: „Dokładnie tutaj albo umrę albo uzyskam odejście w bezdomność”.

8. Wtedy rodzice szlachetnie urodzonego Rattapali powiedzieli mu: „Drogi Rattapala, jesteś naszym jedynym synem, drogim i ukochanym, zostałeś wychowany w komforcie, dorastałeś w komforcie; nie wiesz nic o cierpieniu, drogi Rattapala. Wstań drogi Rattapala, jedz, pij i zabawiaj się. Jedząc, pijąc i zabawiając się, możesz być szczęśliwy ciesząc się zmysłowymi przyjemnościami i czyniąc zasługi. Nawet w przypadku twojej śmierci stracilibyśmy cię nie chcąc tego, zatem jak moglibyśmy dać ci zgodę na odejście w bezdomność, gdy jeszcze żyjesz”. Kiedy to zostało powiedziane, szlachetnie urodzony Ratthapala milczał. Drugi raz ... Trzeci raz jego rodzice powiedzieli mu: „Drogi Rattapala, jesteś naszym jedynym synem, drogim i ukochanym, zostałeś wychowany w komforcie, dorastałeś w komforcie; nie wiesz nic o cierpieniu, drogi Rattapala. Wstań drogi Rattapala, jedz, pij i zabawiaj się. Jedząc, pijąc i zabawiając się, możesz być szczęśliwy ciesząc się zmysłowymi przyjemnościami i czyniąc zasługi. Nawet w przypadku twojej śmierci stracilibyśmy cię nie chcąc tego, zatem jak moglibyśmy dać ci zgodę na odejście w bezdomność, gdy jeszcze żyjesz”. Za trzecim razem szlachetnie urodzony Ratthapala milczał.

9. Wtedy rodzice szlachetnie urodzonego Ratthapala udali się do jego przyjaciół i powiedzieli im: „Drodzy, szlachetnie urodzony Ratthapala położył się na podłodze i powiedział: 'Dokładnie tutaj albo umrę albo uzyskam odejście w bezdomność'. Chodźcie drodzy, idźcie do szlachetnie urodzonego Ratthapala i powiedzcie mu: 'Przyjacielu, jesteś jedynym synem twoich rodziców, zostałeś wychowany w komforcie, dorastałeś w komforcie; nie wiesz nic o cierpieniu, drogi Rattapala. Wstań drogi Rattapala, jedz, pij i zabawiaj się. Jedząc, pijąc i zabawiając się, możesz być szczęśliwy ciesząc się zmysłowymi przyjemnościami i czyniąc zasługi. Twoi rodzice nie pozwolą ci odejść z domowego życia w bezdomność. Nawet w przypadku twojej śmierci straciliby cię nie chcąc tego, zatem jak mogliby dać ci zgodę na odejście w bezdomność, gdy jeszcze żyjesz'”.

10. Wtedy przyjaciele szlachetnego Rattapali poszli do niego i powiedzieli: „Przyjacielu, jesteś jedynym synem twoich rodziców zostałeś wychowany w komforcie, dorastałeś w komforcie; nie wiesz nic o cierpieniu, drogi Rattapala. Wstań drogi Rattapala, jedz, pij i zabawiaj się. Jedząc, pijąc i zabawiając się, możesz być szczęśliwy ciesząc się zmysłowymi przyjemnościami i czyniąc zasługi. Twoi rodzice nie pozwolą ci odejść z domowego życia w bezdomność. Nawet w przypadku twojej śmierci straciliby cię nie chcąc tego, zatem jak mogliby dać ci zgodę na odejście w bezdomność, gdy jeszcze żyjesz”. Kiedy to zostało powiedziane, szlachetnie urodzony Rattapala milczał. Drugi raz ... Trzeci raz jego przyjaciele powiedzieli mu: „Przyjacielu, jesteś jedynym synem twoich rodziców zostałeś wychowany w komforcie, dorastałeś w komforcie; nie wiesz nic o cierpieniu, drogi Rattapala. Wstań drogi Rattapala, jedz, pij i zabawiaj się. Jedząc, pijąc i zabawiając się, możesz być szczęśliwy ciesząc się zmysłowymi przyjemnościami i czyniąc zasługi. Twoi rodzice nie pozwolą ci odejść z domowego życia w bezdomność. Nawet w przypadku twojej śmierci straciliby cię nie chcąc tego, zatem jak mogliby dać ci zgodę na odejście w bezdomność, gdy jeszcze żyjesz”. Za trzecim razem, szlachetnie urodzony Ratthapala milczał.

11. Wtedy przyjaciele szlachetnie urodzonego Ratthapali udali się do jego rodziców i powiedzieli im: „Matko i ojcze, szlachetnie urodzony Ratthapala leży tam na nagiej podłodze i mówi: 'Dokładnie tutaj albo umrę albo uzyskam odejście w bezdomność'. Jeżeli nie dacie mu zgody na odejście z domowego życia w bezdomność, umrze tam. Ale jeżeli dacie mu swoją zgodę, zobaczycie go po tym jak odejdzie w bezdomność. I jeżeli nie będzie się cieszył bezdomnością, cóż innego może zrobić jak nie wrócić tutaj. Dlatego dajcie mu swoją zgodę na odejście z domowego życia w bezdomność”. „W takim razie damy szlachetnie urodzonemu Ratthapali zgodę na odejście z domowego życia w bezdomność. Ale kiedy odejdzie w bezdomność, musi odwiedzić swoich rodziców”. Wtedy przyjaciele szlachetnie urodzonego Ratthapali poszli do niego i powiedzieli mu: „Wstawaj przyjacielu Ratthapala. Twoi rodzice dali ci zgodę na odejście z domowego życia w bezdomność. Ale kiedy odejdziesz w bezdomność, musisz odwiedzić swoich rodziców”.

12. Szlachetnie urodzony Ratthapala wstał i kiedy odzyskał siły udał się do Zrealizowanego i po złożeniu mu hołdu, usiadł z boku i powiedział mu: „Czcigodny panie mam zgodę rodziców na odejście z domowego życia w bezdomność. Niech Zrealizowany da mi odejście w bezdomność”. Wtedy szlachetnie urodzony Ratthapala otrzymał odejście w bezdomność pod wodzą Zrealizowanego i otrzymał pełne przyjęcie.

13. Wtedy, niedługo po tym jak czcigodny Ratthapala otrzymał pełne przyjęcie, Zrealizowany po zostaniu w Thulakotthita tak długo jak chciał, udał się na wędrówkę w stronę Savatthi. Wędrując etapami w końcu dotarł do Savatthi i zamieszkał tam w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki.

14. Po niedługim czasie, oderwany, pilny, gorliwy i zdecydowany, czcigodny Ratthapala przez zrealizowanie dla siebie samego z bezpośrednią wiedzą, tutaj i teraz wkroczył i trwał w tym najwyższym celu świętego życia dla którego szlachetnie urodzeni słusznie odchodzą z domowego życia w bezdomność. Bezpośrednio znał: „Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było wykonać zostało wykonane, nigdy więcej tego stanu istnienia". I czcigodny Ratthapala został jednym z arahatów.

15. Wtedy czcigodny Ratthapala udał się do Zrealizowanego i po złożeniu mu hołdu usiadł z boku i powiedział mu: „Czcigodny panie, chcę odwiedzić moich rodziców, jeżeli uzyskam na to zgodę Zrealizowanego”. Wtedy Zrealizowany spenetrował mentalnie myśli w umyśle czcigodnego Ratthapala. Kiedy poznał, że czcigodny Ratthapala jest niezdolny do porzucenia treningu i powrotu do niższego życia, powiedział mu: „Teraz jest czas Ratthapala byś zrobił to co uważasz za słuszne”.

16. Wtedy czcigodny Ratthapala wstał ze swojego miejsca i po złożeniu hołdu Zrealizowanemu, odszedł, trzymając go po swej prawej stronie. Wtedy uporządkował swoje miejsce odpoczynku i zabierając miskę i zewnętrzną szatę udał się na wędrówkę w stronę Thulakotthita. Wędrując etapami w końcu dotarł do Thulakotthita. Tam zamieszkał w Thulakotthita w Ogrodzie Króla Koravya Migacira. Wtedy o poranku ubrał się i zabierając swą miskę i zewnętrzną szatę udał się do Thulakotthita na żebraczy obchód. Gdy tak wędrował w poszukiwani jedzenia od domu do domu w Thulakotthita., doszedł do domu swego ojca.

17. Przy tej okazji ojciec czcigodnego Ratthapala siedział w holu centralnych drzwi po przyozdobieniu swoich włosów. Kiedy zobaczył czcigodnego Ratthapalę nadchodzącego z oddali, rzekł: „Nasz jedyny syn odszedł w bezdomność przez tych łysych pustelników”. Wtedy w domu swego ojca czcigodny Ratthapala nie otrzymał ani jedzenia ani grzecznej odmowy, zamiast tego tylko znieważenie.

18. Wtedy niewolnica należąca do jego rodziny zamierzała wyrzucić starą owsiankę. Widząc to czcigodny Ratthapala powiedział jej: „Siostro, jeżeli to ma być wyrzucone, to nalej mi tego do mojej miski”. Kiedy to robiła, rozpoznała charakterystyczne cechy jego dłoni i jego głos. Wtedy udała się do jego matki i powiedziała: „Proszę wiedz, moja pani, że syn mojego pana, Ratthapala przybył”. „O miłościwy! Jeżeli to co mówisz jest prawdą, nie jesteś już dłużej niewolnicą”. Wtedy matka czcigodnego Ratthapala udała się do jego ojca i powiedziała: „Proszę wiedz gospodarzu, mówią, że szlachetnie urodzony Ratthapala przybył”.

19. Wtedy właśnie czcigodny Ratthapala jadł starą owsiankę przy murze pewnego schroniska. Jego ojciec udał się do niego i powiedział: „Z pewnością to jest Ratthapala, mój drogi ... i jesz starą owsiankę! Czy nie masz własnego domu by tam się udać?” „Jak moglibyśmy mieć dom, gospodarzu, kiedy odeszliśmy z domowego życia w bezdomność? Jesteśmy bezdomni gospodarzu. Udaliśmy się do twojego domu, ale nie otrzymaliśmy ani jedzenia ani grzecznej odmowy, zamiast tego tylko znieważenie”. „Chodź mój drogi Ratthapala, chodźmy do domu”. "Wystarczy gospodarzu, mój posiłek na dzisiaj jest skończony”. „Zatem drogi Ratthapala, zgódź się zaakceptować jutrzejszy posiłek”. Czcigodny Ratthapali zgodził się w milczeniu.

20. Wtedy widząc, że czcigodny Ratthapala się zgodził, jego ojciec udał się z powrotem do swego domu gdzie miał duży kopiec złotych monet i sztab złota przykryty matami. Wtedy powiedział byłym żonom czcigodnego Ratthapali: „Chodźcie synowe, przyozdóbcie się ornamentami na sposób który był najbardziej przyjemny i miły dla Ratthapali”.

21. Kiedy skończyła się noc, ojciec czcigodnego Ratthapali przygotował wiele rodzajów dobrego jedzenia w swym własnym domu i oznajmił czcigodnemu Ratthapali: „Już czas, drogi Ratthapala, posiłek jest gotowy”.

22. Wtedy o poranku, czcigodny Ratthapala ubrał się i zabierając swą miskę i zewnętrzną szatę, udał się do domu swego ojca i usiadł na przygotowanym siedzeniu. Wtedy jego ojciec odkrył zebrane złote monety i sztaby złota i rzekł: „Drogi Ratthapala, to twoja matczyna fortuna, jest jeszcze ta od ojca i jeszcze ta po przodkach. Drogi Ratthapala, ciesz się bogactwem i czyń zasługi. Chodź zatem drogi, porzuć trening i wróć do niższego życia, ciesz się bogactwem i czyń zasługi”. „Gospodarzu, gdybyś podążył za moją radą, to byś załadował ten kopiec złotych monet i sztab złota na wozy i wywiózłbyś by zatopić w nurcie rzeki Ganges. Dlaczego tak? Ponieważ gospodarzu, z powodu tego powstanie u ciebie żal, płacz, ból, smutek i rozpacz”.

23. Wtedy byłe żony czcigodnego Ratthapala uściskały jego stopy i powiedziały mu: „Jakież to one są, synu naszego pana, te nimfy dla których wiedziesz święte życie?” „Nie wiodę świętego życia dla nimf, siostry”. „Syn naszego pana nazwał nas siostrami”, wykrzyknęły i na miejscu zemdlały.

24. Wtedy czcigodny Ratthapala rzekł swemu ojcu: „Gospodarzu, jeżeli posiłek ma być dany, to daj go. Nie dręcz nas”. „Jedz zatem drogi Ratthapala, posiłek jest gotowy”. Wtedy własnymi rękami ojciec czcigodnego Ratthapala obsłużył go i zadowolił rozlicznymi rodzajami dobrego jedzenia. Wtedy gdy czcigodny Ratthapala zjadł i wyciągnął rękę z miski, stanął i wygłosił te strofy:

Zobacz tu kukłę przyodzianą
Ciało zbudowane z ran
Chore, obiektem troski,
Gdzie nie ma żadnej stabilności.

Zobacz tu figurę przyodzianą
Z biżuterią i naszyjnikami,
Szkielet owinięty w skórę
Uczyniony atrakcyjnym przez ubranie.

Jego stopy przyozdobione henną
I puder rozsmarowany na jego twarzy,
Mogą uwieść głupca, ale nie
Poszukiwacza drugiego brzegu.

Jego włosy faliście ułożone
I szminką posmarowane jego oczy,
Mogą uwieść głupca, ale nie
Poszukiwacza drugiego brzegu.

Brudne ciało dobrze przyozdobione
Jak świeżo pomalowane naczynie
Może uwieść głupca, ale nie
Poszukiwacza drugiego brzegu.

Łowca jeleni rozstawił sidła
Ale jeleń nie wszedł w pułapkę.
Zjedliśmy przynętę i teraz odchodzimy
Pozostawiając lamentujących myśliwych.

26. Po tym jak czcigodny Ratthapala wstał i wygłosił te strofy, udał się do ogrodu Króla Koravya Migaciry i usiadł u korzenia drzewa na całodzienny pobyt.

27. Wtedy Król Koravya Migacira odezwał się do swego gajowego w ten sposób: „Dobry gajowy, uporządkuj Ogród Migacira, tak że będziemy mogli pójść do ogrodu przyjemności zobaczyć przyjemny widok”. „Tak, czcigodny panie”, odpowiedział. Podczas gdy uporządkowywał Ogród Migacira, gajowy zobaczył czcigodnego Ratthapalę siedzącego u korzenia drzewa na całodzienny pobyt. Kiedy go zobaczył, poszedł do Króla Koravya i powiedział mu: „Panie, Ogród Migacira został uporządkowany. Jest tam szlachetnie urodzony Ratthapala o którym zawsze wyrażałeś się z uznaniem. Siedzi tam u korzenia drzewa na całodzienny pobyt”. „Zatem dobry Migavo, starczy ogrodu przyjemności na dzisiaj. Chodźmy okazać szacunek temu mistrzowi Ratthapala”.

28. Wtedy mówiąc: „Rozdaj całe jedzenie które było przygotowane”, Król Koravya rozkazał przygotować zaprzęgi karet i wsiadając do jednej z nich w towarzystwie innych zaprzęgów, wyjechał z Thullakotthita z pełną królewską pompą zobaczyć czcigodnego Ratthapalę. Dojechał tak daleko jak pozwalała na to droga i wtedy wysiadł z karety i udał się dalej pieszo w towarzystwie najbardziej szacownych oficjeli do miejsca pobytu czcigodnego Ratthapali. Wymienił pozdrowienia z czcigodnym Ratthapalą i stanął z boku i rzekł: „Tu jest słoniowy pled. Niech czcigodny Ratthapala usiądzie na nim”. „Nie ma potrzeby, wielki królu. Usiądź. Siedzę na własnej macie”. Król Koravya usiadł na przygotowanym miejscu i rzekł:

29. Mistrzu Ratthapala. Są cztery rodzaje straty. Z powodu tego, że doświadczyli tych czterech rodzajów straty, pewni ludzie tutaj golą swoje włosy i brodę, zawdziewają żółtą szatę i odchodzą z domowego życia w bezdomność. Jakie cztery? To strata przez starość, strata przez chorobę, strata bogactwa i strata krewnych.

30. A czym jest strata przez starość? Tu mistrzu Ratthapala, ktoś jest stary, postarzały, obciążony latami, zaawansowany w życiu, po dojściu do ostatniego etapu. Rozważa tak: 'Jestem stary, postarzały, obciążony latami, zaawansowany w życiu, po dojściu do ostatniego etapu. Nie jest już dłużej mi łatwo uzyskać nieuzyskane bogactwo, czy powiększyć już uzyskane bogactwo. Załóżmy, że zgolę swoje włosy i brodę, zawdzieję żółta szatę i odejdę z domowego życia w bezdomność'. Ponieważ doświadczył tej straty przez starość, goli włosy i brodę, zawdzewa żółtą szatę i odchodzi z domowego życia w bezdomność. To jest nazywane stratą przez starość. Ale mistrz Ratthapala jest ciągle młodym, czarnowłosym młodzieńcem, obdarzonym błogosławieństwem młodości w kwiecie wieku. Mistrz Ratthapala nie doświadczył żadnej straty przez starość. Co poznał czy co zobaczył czy usłyszał, że odszedł z domowego życia w bezdomność?

31. A czym jest strata przez chorobę? Tu mistrzu Ratthapala ktoś jest schorowany, cierpiący i ciężko chory. Rozważa tak: 'Jestem schorowany, cierpiący i ciężko chory. Nie jest już dłużej mi łatwo uzyskać nieuzyskane bogactwo, czy powiększyć już uzyskane bogactwo. Załóżmy, że zgolę swoje włosy i brodę, zawdzieję żółtą szatę i odejdę z domowego życia w bezdomność'. Ponieważ doświadczył tej straty przez chorobę, goli włosy i brodę, zawdziewa żółtą szatę i odchodzi z domowego życia w bezdomność. To jest nazywane stratą przez chorobę. Ale mistrz Ratthapala jest teraz wolny od chorób i dolegliwości posiada dobre trawienie które nie jest ani za chłodne ani za gorące, ale w normie. Mistrz Ratthapala nie doświadczył żadnej straty przez chorobę. Co poznał czy co zobaczył czy usłyszał, że odszedł z domowego życia w bezdomność?

32. A czym jest strata bogactwa? Tu mistrzu Ratthapala ktoś jest bogaty o wielkim majątku, o wielkich posiadłościach. Stopniowo jego bogactwo pomniejsza się. Rozważa tak: 'Dawniej byłem bogaty o wielkim majątku, o wielkich posiadłościach. Stopniowo moje bogactwo pomniejsza się. Nie jest już dłużej mi łatwo uzyskać nieuzyskane bogactwo, czy powiększyć już uzyskane bogactwo. Załóżmy, że zgolę swoje włosy i brodę, zawdzieję żółtą szatę i odejdę z domowego życia w bezdomność'. Ponieważ doświadczył tej straty bogactwa goli włosy i brodę, zawdziewa żółtą szatę i odchodzi z domowego życia w bezdomność. To jest nazywane stratą bogactwa. Ale mistrz Ratthapala jest synem wiodącej rodziny w tym samym Thullakotthita. Mistrz Ratthapala nie doświadczył żadnej straty bogactwa. Co poznał czy co zobaczył czy usłyszał, że odszedł z domowego życia w bezdomność?

33. A co jest stratą krewnych? Tu czcigodny Ratthapala, ktoś ma wielu przyjaciół i towarzyszy i krewnych i rodzinę. Stopniowo ci jego krewni odchodzą. Rozważa tak: 'Dawniej miałem wielu przyjaciół i towarzyszy i krewnych i rodzinę. Stopniowo ci moi krewni odchodzą. Nie jest już dłużej mi łatwo uzyskać nieuzyskane bogactwo, czy powiększyć już uzyskane bogactwo. Załóżmy, że zgolę swoje włosy i brodę, zawdzieję żółtą szatę i odejdę z domowego życia w bezdomność'. Ponieważ doświadczył tej straty krewnych goli włosy i brodę, zawdziewa żółtą szatę i odchodzi z domowego życia w bezdomność. To jest nazywane stratą krewnych. Ale mistrz Ratthapala ma wielu przyjaciół i towarzyszy, krewnych i rodzinę w tym Thullakotthita. Mistrz Ratthapala nie doświadczył żadnej straty krewnych. Co poznał czy co zobaczył czy usłyszał, że odszedł z domowego życia w bezdomność?

34. Mistrzu Ratthapala takie są cztery rodzaje straty. Z powodu tego, że doświadczyli tych czterech rodzajów straty, pewni ludzie tutaj golą swoje włosy i brodę, zawdziewają żółtą szatę i odchodzą z domowego życia w bezdomność. Ale mistrz Ratthapala nie doświadczył żadnej z nich. Co poznał czy co zobaczył czy usłyszał, że odszedł z domowego życia w bezdomność?”

35. „Wielki królu, są cztery podsumowania Dhammy których nauczał Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność. Jakie cztery?

36 (1). Życie w każdym świecie jest nietrwałe, przemijające. To pierwsze podsumowanie Dhammy nauczanej przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność.

(2) Życie w każdym świecie nie ma schronienia i protektora. To drugie podsumowanie Dhammy nauczanej przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność.

(3) W życiu w każdym świecie nie ma nic własnego; człowiek musi opuścić wszystko i odejść. To trzecie podsumowanie Dhammy nauczanej przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność.

(4) Życie w każdym świecie jest niekompletne, nienasycone, niewolnikiem pragnienia. To czwarte podsumowanie Dhammy nauczanej przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność.

37. Wielki królu, takie są te cztery podsumowania Dhammy nauczane przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego. Wiedząc i widząc i słysząc je, odszedłem z domowego życia w bezdomność”.

38. „Mistrz Ratthapala powiedział: 'Życie w każdym świecie jest nietrwałe, przemijające'. Jak znaczenie tego stwierdzenia powinno być rozumiane?” „Jak myślisz wielki królu? Kiedy miałeś dwadzieścia czy dwadzieścia pięć lat, czy byłeś ekspertem w jeździe na słoniu, ekspertem w jeździe na koniu, ekspertem woźnicą, ekspertem we władaniu mieczem, ekspertem łucznikiem, silnym w udach i ramionach, wytrzymałym, umiejętnym w walce?” „Kiedy miałem dwadzieścia czy dwadzieścia pięć lat, byłem ekspertem w jeździe na słoniu, ekspertem w jeździe na koniu, ekspertem woźnicą, ekspertem we władaniu mieczem, ekspertem łucznikiem, silnym w udach i ramionach, wytrzymałym, umiejętnym w walce. Czasami zastanawiam się czy nie miałem wtedy nadnaturalnych mocy. Nie widzę nikogo kto mógł mi dorównać w sile”. „Jak myślisz wielki królu? Czy jesteś teraz tak samo silny w udach i ramionach, wytrzymałym, umiejętnym w walce?” „Nie, mistrzu Ratthapala. Teraz jestem stary, postarzały, obciążony latami, o zaawansowanym wieku, po dojściu do ostatniego etapu, doszedłem do osiemdziesięciu lat. Czasami chcę położyć moją stopę tutaj i kładę stopę gdzie indziej”. „Wielki królu, to z uwagi na to Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony rzekł: 'Życie w każdym świecie jest nietrwałe, przemijające'; i kiedy poznałem i zobaczyłem i usłyszałem to, odszedłem z domowego życia w bezdomność”. „To cudowne mistrzu Ratthapala, to wspaniałe, jak dobrze to zostało wyrażone przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego: 'Życie w każdym świecie jest nietrwałe, przemijające'. Rzeczywiście tak jest.

39. Mistrzu Ratthapala, istnieją na tym dworze odziały na słoniach, kawaleria, odziały z wozami i piechota, które służą do spacyfikowania wszelkiego grożącego nam niebezpieczeństwa. Mistrz Ratthapala powiedział: 'Życie w każdym świecie nie ma schronienia i protektora'. Jak znaczenie tego stwierdzenia powinno być rozumiane?” „Jak myślisz wielki królu? Czy masz jakąś chroniczną dolegliwość?” „Mam chroniczne wiatry, mistrzu Ratthapala. Czasami moi przyjaciele i towarzysze, krewni i rodzina, stoją dookoła mnie, myśląc: 'Teraz Król Koravya jest bliski śmierci, teraz Król Koravya jest bliski śmierci!” „Jak myślisz wielki królu? Czy możesz rozkazać twoim przyjaciołom i towarzyszom, twoim krewnym i rodzinie: 'Chodzicie moi drodzy przyjaciele i towarzysze, moi krewni i rodzino. Wszyscy obecni dzielcie to bolesne uczucie, tak żebym mógł odczuwać mniejszy ból? Czy też musisz odczuwać ból samemu?” „Nie mogę tego rozkazać moim przyjaciołom i towarzyszom, moim krewnym i rodzinie, muszę odczuwać ból samemu”. „Wielki królu, to z uwagi na to Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony rzekł: 'Życie w każdym świecie nie ma schronienia i protektora'; i kiedy poznałem i zobaczyłem i usłyszałem to, odszedłem z domowego życia w bezdomność”. „To cudowne mistrzu Ratthapala, to wspaniałe, jak dobrze to zostało wyrażone przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego: 'Życie w każdym świecie nie ma schronienia i protektora'. Rzeczywiście tak jest.

40. Mistrzu Ratthapala, istnieją na tym dworze olbrzymie ilości złotych monet i sztabek złota zebranych w skarbcach i magazynach. Mistrz Ratthapala powiedział: 'W życiu w każdym świecie nie ma nic własnego; człowiek musi opuścić wszystko i odejść'. Jak znaczenie tego stwierdzenia powinno być rozumiane?” „Jak myślisz wielki królu? Obecnie cieszysz się zaopatrywany i obdarzony pięcioma strunami zmysłowych przyjemności, ale czy będziesz w stanie zabrać to w przyszłe życie: 'Niech tak samo cieszę się zaopatrywany i obdarzony w te same pięć strun zmysłowych przyjemności', lub inni zabiorą tą posiadłość podczas gdy ty będziesz musiał odejść zgodnie z twoimi działaniami?” „Nie mogę zabrać tego w przyszłe życie, mistrzu Ratthapala, przeciwnie, inni zabiorą tą posiadłość podczas gdy ja będę musiał odejść zgodnie z moimi działaniami”. „Wielki królu, to z uwagi na to Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony rzekł: 'W życiu w każdym świecie nie ma nic własnego; człowiek musi opuścić wszystko i odejść'; i kiedy poznałem i zobaczyłem i usłyszałem to, odszedłem z domowego życia w bezdomność”. „To cudowne mistrzu Ratthapala, to wspaniałe, jak dobrze to zostało wyrażone przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego:' W życiu w każdym świecie nie ma nic własnego; człowiek musi opuścić wszystko i odejść' . Rzeczywiście tak jest.

41. Mistrz Ratthapala powiedział: 'Życie w każdym świecie jest niekompletne, nienasycone, niewolnikiem pragnienia. Jak znaczenie tego stwierdzenia powinno być rozumiane?” „Jak myślisz wielki królu? Czy władasz nad bogatym krajem Kuru?” „Tak, mistrzu Ratthapala, władam”. „Załóżmy, że godny zaufania i rzetelny człowiek przyjdzie do ciebie ze wschodu i powie: 'Proszę wiedz, wielki królu, że przyszedłem ze wschodu i tam widziadłem duży kraj, potężny i bogaty, gęsto zaludniony, tłoczny ludźmi. Są tam liczne odziały na słoniach, liczna kawaleria, odziały na wozach i piechota; jest tam obfitość kości słoniowej i obfitość złotych monet i złotych sztab i obfitość kobiet na żony. Z twoimi obecnymi siłami możesz go podbić. Podbij go zatem, wielki królu'. Co byś zrobił?”. „Podbilibyśmy go i władali nim, mistrzu Ratthapala”. „Jak myślisz wielki królu? Załóżmy, że godny zaufania i rzetelny człowiek przyjdzie do ciebie z zachodu i powie: 'Proszę wiedz, wielki królu, że przyszedłem z zachodu ... północy ... południa i tam widziadłem duży kraj, potężny i bogaty, gęsto zaludniony, tłoczny ludźmi. Są tam liczne odziały na słoniach, liczna kawaleria, odziały na wozach i piechota; jest tam obfitość kości słoniowej i obfitość złotych monet i złotych sztab i obfitość kobiet na żony. Z twoimi obecnymi siłami możesz go podbić. Podbij go zatem, wielki królu'. Co byś zrobił?”. „Podbilibyśmy go i władali nim, mistrzu Ratthapala”. „Wielki królu, to z uwagi na to Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony rzekł: 'Życie w każdym świecie nie ma schronienia i protektora'; i kiedy poznałem i zobaczyłem i usłyszałem to odszedłem z domowego życia w bezdomność”. „To cudowne mistrzu Ratthapala, to wspaniałe, jak dobrze to zostało wyrażone przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego: 'Życie w każdym świecie jest niekompletne, nienasycone, niewolnikiem pragnienia'. Rzeczywiście tak jest”.

42. Oto co powiedział czcigodny Ratthapala. I po powiedzeniu tego dodał dalej:

Widzę bogatych ludzi w świecie, którzy jednak
Z ignorancji nie rozdają zebranego przez nich bogactwa.
Chciwie gromadzą swe bogactwo
Ciągle tęskniąc za dalszymi zmysłowymi przyjemnościami.

Król który podbił ziemię siłą
I sprawuje władzę nad lądem wielkości oceanu,
Jest jednak nienasycony bliższym brzegiem
I pożąda odległego brzegu również.

Większość ludzi tak samo, nie tylko król
Spotyka śmierć z pragnieniem nieporzuconym
(Z planami) wciąż niezrealizowanymi opuszczają trupa
Pragnienie pozostaje niezaspokojone w świecie.

Jego krewni lamentują rwąc swe włosy
Płacząc Och ja! Niestety! Nasza miłość nie żyje!
Odnoszą ciało zawinięte w całun
By umieścić je na stosie i tam spalić.

Ubrany w całun pozostawia swe bogactwo z tyłu
Porzucony na stosie, pali się
I gdy umiera, żadni krewni ani rodzina
Nie mogą mu zaoferować schronu czy schronienia tutaj.

Podczas gdy spadkobiercy zabierają jego bogactwo, ta istota
Musi pójść zgodnie ze swymi działaniami;
I gdy umiera nic nie może podążyć za nim;
Ani dziecko ani żona ani królewski majątek.

Długowieczność nie jest uzyskiwana przez bogactwo
Ani dobrobyt nie odegna starości;
Krótkie jest to życie, jak wszyscy mądrzy mówią,
Wieczności ono nie zna tylko zmianę.

Bogaci i biedni tak samo poczują dotyk śmierci
Głupiec i mędrzec poczują to także.
Ale podczas gdy głupiec leży powalony przez swą głupotę,
Żaden mędrzec nigdy nie drży od jej dotyku.

Lepsza jest tu mądrość niż jakiekolwiek bogactwo,
Gdyż przez zrozumienie człowiek zdobywa finałowy cel.
Ludzie przez ignorancję czynią złe czyny,
I nie udaje im się osiągnąć celu z życia na życie.

Gdy idzie do łona i następnego świata
Odnawiając sukcesyjne koło narodzin,
Inny o małej mądrości ufa mu
I również idzie do łona i następnego świata.

Tak jak włamywacz złapany na rabunku
Skazany jest za swój czyn na cierpienie
Tak też ludzie po śmierci w następnych światach,
Skazani są na cierpienie za swe złe czyny.

Zmysłowe przyjemności, rozliczne, słodkie, rozkoszne
Na wiele różnych sposobów wprawiają umysł w pomieszanie.
Widząc niebezpieczeństwo w tych zmysłowych więzach
Wybrałem prowadzenie bezdomnego życia, o Królu.

Tak jak wszystkie owoce spadają z drzewa, tak też ludzie,
Zarówno młodzi jak starzy, spadają gdy ginie ciało.
Widząc to również, o Królu, odszedłem w bezdomność
Lepsze jest pustelnicze życie dające bezpieczeństwo”.

Sutta M 120 Ponowne pojawienie się zgodnie z aspiracją

1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki. Tam odezwał się do mnichów tak: „Mnisi”. „Czcigodny panie”, odpowiedzieli. Zrealizowany rzekł to:

2. Mnisi, pouczę was o ponownym pojawieniu się w zgodzie z własną aspiracją. Słuchajcie i bacznie uważajcie na to co powiem”. „Tak, czcigodny panie”. Zrealizowany rzekł to:

3. Tu mnisi, mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Myśli: „Och żebym tak po rozpadzie ciała, po śmierci, mógł pojawić się ponownie w towarzystwie bogatych szlachetnych!” Skupia swój umysł na tym, ustanawia go, rozwija go. Te aspiracje i to jego trwanie tak utrzymane przy istnieniu i kultywowane, wiodą go do jego ponownego pojawienia się tam. To mnisi jest ścieżka, droga co prowadzi do ponownego pojawienia się tam.

4-5. I znów, mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Myśli: „Och żebym tak po rozpadzie ciała, po śmierci, mógł pojawić się ponownie w towarzystwie bogatych braminów! ... gospodarzy!” Skupia swój umysł na tym, ustanawia go, rozwija go. Te aspiracje i to jego trwanie tak utrzymane przy istnieniu i kultywowane, wiodą go do jego ponownego pojawienia się tam. To mnisi jest ścieżka, droga co prowadzi do ponownego pojawienia się tam.

6. I znów mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Słyszy, że bogowie nieba Czterech Wielkich Króli są długowieczni, piękni i cieszą się wielkim szczęściem. Myśli: „Och żebym tak po rozpadzie ciała, po śmierci, mógł pojawić się ponownie w towarzystwie bogów nieba Czterech Wielkich Króli!” Skupia swój umysł na tym, ustanawia go, rozwija go. Te aspiracje i to jego trwanie tak utrzymane przy istnieniu i kultywowane, wiodą go do jego ponownego pojawienia się tam. To mnisi jest ścieżka, droga co prowadzi do ponownego pojawienia się tam.

7-11. I znów mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Słyszy, że bogowie nieba Trzydziestu trzech ... bogowie Yamy ... bogowie nieba Tusita ... bogowie cieszący się kreacją ... bogowie sprawujący kontrolę nad kreacjami innych są długowieczni, piękni i cieszą się wielkim szczęściem. Myśli: „Och żebym tak po rozpadzie ciała, po śmierci, mógł pojawić się ponownie w towarzystwie bogów sprawujących kontrolę nad kreacjami innych!” Skupia swój umysł na tym, ustanawia go, rozwija go. Te aspiracje i to jego trwanie tak utrzymane przy istnieniu i kultywowane, wiodą go do jego ponownego pojawienia się tam. To mnisi jest ścieżka, droga co prowadzi do ponownego pojawienia się tam.

12. I znów mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Słyszy, że Brahma Tysiąca jest długowieczny, piękny i cieszy się wielkim szczęściem. A Brahma Tysiąca trwa przenikając światowy system tysiąca światów i trwa przenikając istoty które się tam urodziły. Tak jak człowiek o dobrym wzroku mógłby wziąć w swoją rękę żołądź i przeglądać go, tak Brahma Tysiąca trwa przenikając światowy system tysiąca światów i trwa przenikając istoty które się tam urodziły. Mnich myśli: „Och żebym tak po rozpadzie ciała, po śmierci, mógł pojawić się ponownie w towarzystwie Brahmy Tysiąca!” Skupia swój umysł na tym, ustanawia go, rozwija go. Te aspiracje i to jego trwanie tak utrzymane przy istnieniu i kultywowane, wiodą go do jego ponownego pojawienia się tam. To mnisi jest ścieżka, droga co prowadzi do ponownego pojawienia się tam.

13-16. I znów mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Słyszy, że Brahma Dwóch Tysięcy ... Trzech Tysięcy ... Czterech Tysięcy ... Pięciu Tysięcy jest długowieczny, piękny i cieszy się wielkim szczęściem. A Brahma Pięciu Tysięcy trwa przenikając światowy system pięciu tysięcy światów i trwa przenikając istoty które się tam urodziły. Tak jak człowiek o dobrym wzroku mógłby wziąć w swoją rękę żołądź i przeglądać go, tak Brahma Pięciu Tysięcy trwa przenikając światowy system pięciu tysięcy światów i trwa przenikając istoty które się tam urodziły. Mnich myśli: „Och żebym tak po rozpadzie ciała, po śmierci, mógł pojawić się ponownie w towarzystwie Brahmy Pięciu Tysięcy!” Skupia swój umysł na tym, ustanawia go, rozwija go. Te aspiracje i to jego trwanie tak utrzymane przy istnieniu i kultywowane, wiodą go do jego ponownego pojawienia się tam. To mnisi jest ścieżka, droga co prowadzi do ponownego pojawienia się tam.

17. I znów mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Słyszy, że Brahma Dziesięciu Tysięcy jest długowieczny, piękny i cieszy się wielkim szczęściem. A Brahma Dziesięciu Tysięcy trwa przenikając światowy system dziesięciu tysięcy światów i trwa przenikając istoty które się tam urodziły. Tak jak dobry klejnot berylu, najczystszej wody, ośmiokątny, dobrze wycięty, leżący na czerwonym brokacie, żarzy się, promieniuje i lśni, tak też Brahma Dziesięciu Tysięcy trwa przenikając światowy system dziesięciu tysięcy światów i trwa przenikając istoty które się tam urodziły. Mnich myśli: „Och żebym tak po rozpadzie ciała, po śmierci, mógł pojawić się ponownie w towarzystwie Brahmy Dziesięciu Tysięcy!” Skupia swój umysł na tym, ustanawia go, rozwija go. Te aspiracje i to jego trwanie tak utrzymane przy istnieniu i kultywowane, wiodą go do jego ponownego pojawienia się tam. To mnisi jest ścieżka, droga co prowadzi do ponownego pojawienia się tam.

18. I znów mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Słyszy, że Brahma Stu Tysięcy jest długowieczny, piękny i cieszy się wielkim szczęściem. A Brahma Stu Tysięcy trwa przenikając światowy system stu tysięcy światów i trwa przenikając istoty które się tam urodziły. Tak jak ornament z najczystszego złota, bardzo zręcznie ukształtowany w piecu przez sprytnego złotnika, leżący na czerwonym brokacie, żarzy się, promieniuje i lśni, tak też Brahma Stu Tysięcy trwa przenikając światowy system stu tysięcy światów i trwa przenikając istoty które się tam urodziły. Mnich myśli: „Och żebym tak po rozpadzie ciała, po śmierci, mógł pojawić się ponownie w towarzystwie Brahmy Stu Tysięcy!” Skupia swój umysł na tym, ustanawia go, rozwija go. Te aspiracje i to jego trwanie tak utrzymane przy istnieniu i kultywowane, wiodą go do jego ponownego pojawienia się tam. To mnisi jest ścieżka, droga co prowadzi do ponownego pojawienia się tam.

19-32. I znów mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Słyszy, że Promieniści bogowie ... bogowie o Ograniczonej Radiacji ... bogowie o Niezmierzalnej Radiacji ... bogowie Wielkiej Chwały ... bogowie Wielkiego Owocu ... bogowie Aviha ... bogowie Atappa ... bogowie Sudassa ... bogowie Sudassi ... bogowie Akanittha są długowieczni, piękni i cieszą się wielkim szczęściem. Myśli: „Och żebym tak po rozpadzie ciała, po śmierci, mógł pojawić się ponownie w towarzystwie bogów Akanittha!” Skupia swój umysł na tym, ustanawia go, rozwija go. Te aspiracje i to jego trwanie tak utrzymane przy istnieniu i kultywowane, wiodą go do jego ponownego pojawienia się tam. To mnisi jest ścieżka, droga co prowadzi do ponownego pojawienia się tam.

33-36. I znów mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Słyszy, że bogowie bazy nieskończonej przestrzeni ... bogowie bazy nieskończonej świadomości ... bogowi bazy nicości ... bogowie bazy ani-percepcji-ani-nie-percepcji są długowieczni, piękni i cieszą się wielkim szczęściem. Myśli: „Och żebym tak po rozpadzie ciała, po śmierci, mógł pojawić się ponownie w towarzystwie bogów bazy ani-percepcji-ani-nie-percepcji”. Skupia swój umysł na tym, ustanawia go, rozwija go. Te aspiracje i to jego trwanie tak utrzymane przy istnieniu i kultywowane, wiodą go do jego ponownego pojawienia się tam. To mnisi jest ścieżka, droga co prowadzi do ponownego pojawienia się tam.

37. I znów mnich posiada wiarę, cnotę, uczoność, szczodrość i zrozumienie. Myśli: "Ach, żebym tak realizując dla siebie z bezpośrednią wiedzą mógł tutaj i teraz wkroczyć i trwać w wyzwoleniu umysłu i wyzwoleniu przez zrozumienie co bez skaz przez wyczerpanie skaz!" I przez realizację dla siebie z bezpośrednią wiedzą tutaj i teraz wkracza i trwa w wyzwoleniu umysłu i wyzwoleniu przez zrozumienie co bez skaz przez wyczerpanie skaz. Mnisi, ten mnich w ogóle nie pojawia się ponownie. Oto co powiedział Zrealizowany. Mnisi byli zadowoleni i ucieszeni słowami Zrealizowanego.

Sutta M.77 Większa rozprawa do Sakuludayina

1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Rajagaha w Bambusowym Gaju w Sanktuarium Wiewiórek.

2. Przy tej okazji liczni dobrze znani wędrowcy mieszkali w Sanktuarium Pawi w parku wędrowców, to jest Annabhara, Varadhara i wędrowiec Sakuludayin, jak również inni dobrze znani wędrowcy.

3. Wtedy o poranku Zrealizowany ubrał się i zabierając swą miskę i zewnętrzną szatę udał się do Rajagaha na żebraczy obchód. Wtedy pomyślał: „Jest wciąż za wcześnie by wędrować w poszukiwaniu jedzenia po Rajagaha. Załóżmy, że pójdę do wędrowca Sakuludayina do Sanktuarium Pawi w parku wędrowców”.

4. Wtedy Zrealizowany udał się do Sanktuarium Pawi w parku wędrowców. Przy tej okazji wędrowiec Sakuludayin siedział wraz z dużym zgromadzeniem wędrowców krzyczących, hałasujących i głośnych, zaangażowanych w wiele wulgarnych rodzajów rozmów, takich jak o królach, rabusiach, ministrach, armiach, alarmach, bitwach, jedzeniu, piciu, ubraniu, łóżkach, girlandach, perfumach, krewnych, wehikułach, wsiach, miastach, krajach, kobietach, bohaterach, ulicach, studniach, zmarłych, o głupstwach, powstaniu świata, powstaniu morza, o tym czy rzeczy są czy też nie. Wędrowiec Sakuludayin zobaczył z oddali nadchodzącego Zrealizowanego. Widząc go uciszył swoje zgromadzenie tak: "Panowie, bądźcie cicho, panowie nie czyńcie hałasu. Nadchodzi tu pustelnik Gotama. Ci czcigodni lubią ciszę, są dyscyplinowani w ciszy, rekomendują ciszę. Być może, jeżeli znajdzie on nasze zgromadzenie cichym to pomyśli on o tym by się przyłączyć". Wtedy wędrowcy zamilkli.

5. Zrealizowany udał się do wędrowca Sakuludayina, który rzekł do niego: "Niech Zrealizowany zajdzie tutaj, czcigodny panie, witam Zrealizowanego, czcigodny panie. Było to dawno temu gdy Zrealizowany znalazł sposobność by tu przyjść. Niech Zrealizowany usiądzie, czcigodny panie, siedzenie jest gotowe". Zrealizowany usiadł na przygotowanym siedzeniu a wędrowiec Sakuludayin zajął niższe siedzenie siadając z boku. Kiedy to uczynił, Zrealizowany powiedział: „Dla jakiej dyskusji siedzicie tutaj teraz razem Udayin? I o czym była dyskusja co została przerwana?”

6. „Czcigodny panie, dajmy spokój dyskusji dla której teraz tutaj razem siedzimy. Zrealizowany równie dobrze może usłyszeć o niej potem. Ostatnio czcigodny panie, kiedy pustelnicy i bramini różnych sekt zebrali się razem i siedzieli razem w holu debat, powstał ten temat: 'To zysk dla ludzi z Anga i Magadha, to wielki zysk dla ludzi z Anga i Magadha, że ci pustelnicy i bramini, przywódcy zakonów, przywódcy grup, dobrze znani i słynni założyciele sekt, uważani przez wielu za świętych, przyszli spędzić sezon deszczowy w Rajagaha. Jest tu Purana Kassapa przywódca zakonu, przywódca grupy, dobrze znany i słynny założyciel sekty, uważany przez wielu za świętego, on przyszedł spędzić sezon deszczowy w Rajagaha. Jest tu również ten Makkhali Gosala ... ten Ajita Kesakambalin ... ten Pakhuda Kaccayana ... ten Senjaya Belatthiputta ... ten Nigantha Nattaputa ... ten pustelnik Gotama przywódca zakonu, przywódca grupy, dobrze znany i słynny założyciel sekty, uważany przez wielu za świętego, on przyszedł spędzić sezon deszczowy w Rajagaha. Który spośród tych godnych pustelników i braminów, przywódców zakonu, przywódców grupy, dobrze znanych i słynnych założycieli sekt, uważanych przez wielu za świętych, jest honorowany, szanowany, respektowany i czczony przez swych uczniów? I jak honorując go i szanując, żyją oni w zależności od niego? Po tym ktoś rzekł: 'Ten Purana Kassapa jest przywódcą zakonu, przywódcą grupy, dobrze znanym i słynnym założycielem sekty, uważanym przez wielu za świętego, ale nie jest on honorowany, szanowany, respektowany i czczony przez swych uczniów, ani też jego uczniowie nie żyją w zależności od niego, honorując i szanując go. Kiedyś Purana Kassapa nauczał Dhammy do zgromadzenia wielu setek wyznawców. Wtedy pewien uczeń wszczął hałas w taki sposób: 'Panowie, nie zadawajcie tego pytania Puranie Kassapie, on tego nie wie. My to wiemy. Zadajcie to pytanie nam. Odpowiemy wam na nie, panowie'. I stało się, że Purana Kassapa nie postawił na swoim, choć machał swymi ramionami i krzyczał: 'Bądźcie cicho, panowie, nie czyńcie hałasu panowie. Nie zadają tego pytania wam, panowie. Pytają nas. My im odpowiemy'. Rzeczywiście, wielu jego uczniów opuściło go po obaleniu jego doktryny w taki sposób: 'Nie rozumiesz tej Dhammy i Dyscypliny. Ja rozumiem tą Dhammę i Dyscyplinę. Jak mógłbyś zrozumieć tą Dhammę i Dyscyplinę. Jesteś w błędzie. Ja mam rację. Moja pozycja jest spójna. Twoja niespójna. Co powinno być powiedziane na początku, powiedziałeś na końcu. Co powinno być powiedziane na końcu, powiedziałeś na początku. To co tak troskliwie przemyślałeś zostało odwrócone na opak. Twoja doktryna jest odrzucona. Udowodniono ci żeś w błędzie. Idź się douczyć lub rozplątaj się jeśli potrafisz!' W taki sposób Purana Kassapa nie jest honorowany szanowany, respektowany i czczony przez swych uczniów ani też jego uczniowie nie żyją w zależności od niego honorując i szanując go. Rzeczywiście, jest pogardzany przez pogardę okazywaną jego Dhammie'.

Ktoś powiedział: 'Ten Makkhali Gosala ... ten Ajita Kesakambalin ... ten Pakhuda Kaccayana ... ten Senjaya Belatthiputta ... ten Nigantha Nattaputa jest przywódcą zakonu, przywódcą grupy, dobrze znanym i słynnym założycielem sekty, uważanym przez wielu za świętego, ale nie jest on honorowany, szanowany, respektowany i czczony przez swych uczniów, ani też jego uczniowie nie żyją w zależności od niego honorując i szanując go. Kiedyś Niganta Nataputta nauczał Dhammy do zgromadzenia wielu setek wyznawców. Wtedy pewien uczeń wszczął hałas w taki sposób: 'Panowie, nie zadawajcie tego pytania Niganttha Nataputtcie, on tego nie wie. My to wiemy. Zadajcie to pytanie nam. Odpowiemy wam na nie, panowie'. I stało się, że Nigantha Nataputta nie postawił na swoim, choć machał swymi ramionami i krzyczał: 'Bądźcie cicho, panowie, nie czyńcie hałasu panowie. Nie zadają tego pytania wam, panowie. Pytają nas. My im odpowiemy'. Rzeczywiście wielu jego uczniów opuściło go po obaleniu jego doktryny w taki sposób: 'Nie rozumiesz tej Dhammy i Dyscypliny. Ja rozumiem tą Dhamme i Dyscyplinę. Jak mógłbyś zrozumieć tą Dhammę i Dyscyplinę. Jesteś w błędzie. Ja mam rację. Moja pozycja jest spójna. Twoja niespójna. Co powinno być powiedziane na początku, powiedziałeś na końcu. Co powinno być powiedziane na końcu, powiedziałeś na początku. To co tak troskliwie przemyślałeś zostało odwrócone na opak. Twoja doktryna jest odrzucona. Udowodniono ci żeś w błędzie. Idź się douczyć lub rozplątaj się jeśli potrafisz!' W taki sposób Nigantha Nataputta nie jest honorowany szanowany, respektowany i czczony przez swych uczniów, ani też jego uczniowie nie żyją w zależności od niego honorując i szanując go. Rzeczywiście, jest pogardzany przez pogardę okazywaną jego Dhammie'.

A ktoś rzekł: 'Ten pustelnik Gotama jest honorowany, respektowany, szanowany i czczony przez swych uczniów i jego uczniowie żyją w zależności od niego, honorując i szanując go. Pewnego razu pustelnik Gotama nauczał Dhammy do zgromadzenia wielu setek wyznawców i był uczeń który chrząknął. I wtedy jeden z jego towarzyszy w świętym życiu szturchnął go kolanem by przekazać: 'Bądź cicho, czcigodny panie, nie rób hałasu, Zrealizowany, Nauczyciel, uczy Dhammy'. Kiedy pustelnik Gotama uczy Dhammy do zgromadzenia wielu setek wyznawców, przy tej okazji nie ma dźwięków kaszlenia czy chrząkania. Gdyż wtedy to liczne zgromadzenia jest skupione w oczekiwaniu: 'Usłyszymy Dhammę którą naucza Zrealizowany'. Tak jakby człowiek u skrzyżowania dróg odwirowywał czysty miód i liczna grupa ludzi byłaby skupiona w oczekiwaniu, tak też kiedy uczy Dhammy do zgromadzenia wielu setek wyznawców, przy tej okazji nie ma dźwięków ze strony jego uczniów. I nawet ci uczniowie, którzy odpadli od ich towarzyszy w świętym życiu i porzucili trening by powrócić do niższego życia – nawet oni chwalą Mistrza i Dhammę i Zgromadzenie; ganiąc siebie, zamiast innych i mówiąc: 'Nie mieliśmy szczęścia, jesteśmy o małych zasługach, bo chociaż odeszliśmy w bezdomność w tak dobrze proklamowanej Dhammie, byliśmy niezdolni żyć doskonałym i czystym życiem aż do jego końca'. Po zostaniu klasztornymi pomocnikami czy świeckimi wyznawcami, podejmują i obserwują pięć wskazań. W taki sposób pustelnik Gotama jest honorowany i respektowany szanowany i czczony przez swych uczniów i jego uczniowie żyją w zależności od niego, honorując i szanując go'”.

7. „Ale Udayin, jak wiele cech widzisz u mnie z powodu których moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie?"

8. „Czcigodny panie, widzę pięć cech u Zrealizowanego z powodu których jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go. Jakie pięć? Po pierwsze czcigodny panie, Zrealizowany je mało i rekomenduje by jeść mało; to widzę jako pierwszą cechę Zrealizowanego z powodu której jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go. I znów, czcigodny panie, Zrealizowany jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju szaty i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju szaty, to widzę jako drugą cechę z powodu której jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go. I znów, czcigodny panie, Zrealizowany jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia, to widzę jako trzecią cechę z powodu której jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go. I znów, czcigodny panie, Zrealizowany jest zadowolony z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku, to widzę jako czwartą cechę z powodu której jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go. I znów, czcigodny panie, Zrealizowany jest odosobniony i rekomenduje odosobnienie, to widzę jako piątą cechę z powodu której jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go”.

9. „Załóżmy Udayin, że moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama je mało i rekomenduje by jeść mało'. Są tu moi uczniowie, którzy żyją o kubku, o pół kubku jedzenia, o ilości jedzenia owocu bilavy, podczas gdy ja czasami jem całą zawartość miski czy nawet więcej. I tak, gdyby moi uczniowie honorowali i respektowali, szanowali i czcili mnie i żyli w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama je mało i rekomenduje by jeść mało', wtedy ci z moich uczniów, którzy żyją o kubku, o pół kubku jedzenia, o ilości jedzenia owocu bilavy, nie powinni honorować i respektować, szanować i czcić mnie i żyć w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie za tą cechę. Załóżmy Udayin, że moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju szaty i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju szaty'. Są tu moi uczniowie, którzy są nosicielami wyrzuconych łachmanów, nosicielami szorstkich szat, zbierają oni strzępy ubrań z terenów cmentarnych, śmietnisk czy sklepów i robią z nich połatane szaty i noszą je. Ale ja czasami noszę szaty dane przez gospodarzy, szaty tak delikatne, że włos dyni jest szorstki w porównaniu z nimi. I tak, gdyby moi uczniowie honorowali i respektowali, szanowali i czcili mnie i żyli w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju szaty i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju szaty', wtedy ci z moich uczniów, którzy są nosicielami wyrzuconych łachmanów, nosicielami szorstkich szat, którzy zbierają strzępy ubrań z terenów cmentarnych, śmietnisk czy sklepów i robią z nich połatane szaty i noszą je, nie powinni honorować i respektować, szanować i czcić mnie i żyć w zależności ode mnie honorując i szanując mnie za tą cechę. Załóżmy Udayin, że moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia'. Są tu moi uczniowie, którzy są jedzącymi wyżebrane jedzenie, chodząc od domu do domu, którzy cieszą się zbieraniem swego jedzenia, kiedy wkraczają między domy, nie zgodziliby się nawet przyjąć zaproszenia by usiąść. Ale ja jem na zaproszonych posiłkach, przebrany ryż i wiele rodzajów sosów i curry. I tak, gdyby moi uczniowie honorowali i respektowali, szanowali i czcili mnie i żyli w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia, wtedy ci z moich uczniów, którzy są jedzącymi wyżebrane jedzenie, chodząc od domu do domu, cieszący się zbieraniem swego jedzenia, którzy kiedy wkraczają między domy nie zgodziliby się nawet przyjąć zaproszenia by usiąść, nie powinni honorować i respektować, szanować i czcić mnie i żyć w zależności ode mnie honorując i szanując mnie za tą cechę. Załóżmy Udayin, że moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku. Są tu moi uczniowie co są mieszkającymi u korzenia drzewa, mieszkającymi na otwartym powietrzu, którzy nie używają dachu przez osiem miesięcy (w roku), podczas gdy ja czasami żyję w zadaszonych rezydencjach otynkowanych z zewnątrz i od wewnątrz, osłoniętych przed wiatrem, zabezpieczonych skoblami w drzwiach i z zamkniętymi oknami. I tak, gdyby moi uczniowie honorowali i respektowali, szanowali i czcili mnie i żyli w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku, wtedy ci z moich uczniów, którzy są mieszkającymi u korzenia drzewa, mieszkającymi na otwartym powietrzu, którzy nie używają dachu przez osiem miesięcy (w roku), nie powinni honorować i respektować, szanować i czcić mnie i żyć w zależności ode mnie honorując i szanując mnie za tą cechę. Załóżmy Udayin, że moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest odosobniony i rekomenduje odosobnienie. Są tu moi uczniowie, którzy są mieszkańcami lasu, mieszkający w odległych leśnych gąszczach, wracający do Zgromadzenia tylko raz na dwa tygodnie dla recytacji Patimokhy. Ale ja czasami żyję otoczony przez mnichów i mniszki, przez męskich i żeńskich świeckich wyznawców, królów i królewskich ministrów, przez przywódców sekt i ich uczniów. I tak gdyby moi uczniowie honorowali i respektowali, szanowali i czcili mnie i żyli w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest odosobniony i rekomenduje odosobnienie, wtedy ci z moich uczniów którzy są mieszkańcami lasu, mieszkający w odległych leśnych gąszczach i wracający do Zgromadzenia tylko raz na dwa tygodnie dla recytacji Patimokhy nie powinni honorować i respektować, szanować i czcić mnie i żyć w zależności ode mnie honorując i szanując mnie za tą cechę.

10. Jednakże Udayin, jest tu innych pięć cech z powodu których moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.

(1. Wyższa cnota)

11. Tu Udayin, moi uczniowie cenią mnie za wyższą cnotę w taki sposób: 'Pustelnik Gotama jest cnotliwy, posiada najwyższy agregat cnoty'. To pierwsza cecha z powodu której moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.

(2. Wiedza i wgląd)

12. I znów moi uczniowie cenią mnie za moją doskonałą wiedzę i wgląd w taki sposób: "Kiedy pustelnik Gotama mówi 'wiem' to naprawdę wie, kiedy mówi 'widzę' to naprawdę widzi. Pustelnik Gotama naucza Dhammy z bezpośredniej wiedzy, naucza Dhammy o zdrowej podstawie, nie bez zdrowej podstawy. Naucza Dhammy w przekonywający sposób, nie w nieprzekonywujący sposób”. To druga cecha z powodu której moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.

(3. Wyższe zrozumienie)

13. I znów, Udayin, moi uczniowie cenią mnie za wyższe zrozumienie w taki sposób: 'Pustelnik Gotama jest mądry, posiada najwyższy agregat zrozumienia. Nie jest możliwe by nie przewidział przyszłych kursów doktryny lub by nie był zdolny wykazać błędów w argumentacji obecnych doktryn innych'. Jak myślisz Udayin? Czy moi uczniowie, znając i widząc w ten sposób, będą się wtrącać i mi przerywać?” „Nie czcigodny panie”. „Nie oczekuję instrukcji od moich uczniów, niezmiennie, to moi uczniowie są tymi co oczekują instrukcji ode mnie. To trzecia cecha z powodu której moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.

(4. Cztery szlachetne prawdy)

14. I znów, Udayin, kiedy moi uczniowie zetkną się z cierpieniem i staną się ofiarami cierpienia, żerem cierpienia, przychodzą do mnie i pytają mnie o szlachetną prawdę o cierpieniu. Będąc zapytanym, wyjaśniam im szlachetną prawdę o cierpieniu, i zadowalam ich umysły moimi wyjaśnieniami. Pytają mnie o szlachetną prawdę o powstaniu cierpienia ... o wstrzymaniu cierpienia ... o drodze prowadzącej do wstrzymania cierpienia. Będąc zapytanym, wyjaśniam im szlachetną prawdę o drodze prowadzącej do wstrzymania cierpieniu, i zadowalam ich umysły moimi wyjaśnieniami. To czwarta cecha z powodu której moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.

(5. Droga do utrzymania przy istnieniu korzystnych stanów)

1.Cztery podstawy uważności

15. I znów, Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu czterech podstaw uważności. Tu mnich trwa kontemplując ciało jako ciało, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożądliwości i światowego smutku. Trwa kontemplując uczucie jako uczucie, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożądliwości i światowego smutku. Trwa kontemplując umysł jako umysł, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożądliwości i światowego smutku. Trwa kontemplując idee jako idee, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożądliwości i światowego smutku. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

2.Cztery właściwe rodzaje wysiłku

16. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu czterech właściwych rodzajów wysiłku. Tu mnich pobudza gorliwość dla nie-powstania niepowstałych złych, niekorzystnych stanów, stara się, czyni wysiłek, wzbudza energię, ćwiczy umysł i wysila się.
Tu mnich pobudza gorliwość dla porzucenia powstałych złych, niekorzystnych stanów, stara się, czyni wysiłek, wzbudza energię, ćwiczy umysł i wysila się. Tu mnich pobudza gorliwość dla powstania niepowstałych dobrych, korzystnych stanów, stara się, czyni wysiłek, wzbudza energię, ćwiczy umysł i wysila się. Tu mnich pobudza gorliwość dla kontynuacji, nie zanikania, wzmocnienia, wzrostu i wypełnienia przez utrzymanie przy istnieniu powstałych korzystnych stanów, stara się, czyni wysiłek, wzbudza energię, ćwiczy umysł i wysila się. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

3. Cztery bazy dla duchowych mocy

17. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu czterech baz dla duchowych mocy. Tu mnich rozwija bazę dla duchowej mocy składającej się z koncentracji dzięki gorliwości i zdeterminowanemu wysiłkowi. Tu mnich rozwija bazę dla duchowej mocy składającej się z koncentracji dzięki energii i zdeterminowanemu wysiłkowi. Tu mnich rozwija bazę dla duchowej mocy składającej się z koncentracji dzięki (czystości) umysłu i zdeterminowanemu wysiłkowi. Tu mnich rozwija bazę dla duchowej mocy składającej się z koncentracji dzięki dociekaniu i zdeterminowanemu wysiłkowi. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

4. Pięć zdolności

18. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu pięciu duchowych zdolności. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu zdolność wiary, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu zdolność energii, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu zdolność uważności, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu zdolność koncentracji, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu zdolność zrozumienia, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

5. Pięć mocy

19. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu pięciu mocy. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu moc wiary, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu moc energii, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu moc uważności, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu moc koncentracji, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu moc zrozumienia, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

6. Siedem czynników oświecenia

20. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu siedmiu czynników oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu uważność - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu dociekanie stanów - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu energię - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu błogość - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu spokój - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu koncentrację - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu równowagę - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

7. Ośmioraka szlachetna ścieżka

21. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu ośmiorakiej szlachetnej ścieżki. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu właściwy pogląd, właściwą intencję, właściwą mowę, właściwe działanie, właściwe utrzymanie, właściwy wysiłek, właściwą uważność i właściwą koncentrację. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

8. Osiem wyzwoleń

22. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu ośmiu wyzwoleń. Posiadając materialną formę widzi materialne formy. To jest pierwsze wyzwolenie. Nie postrzegając materialnych form wewnętrznie, widzi materialne formy zewnętrzne. To drugie wyzwolenie. Jest uwolniony przez ideę piękna. To trzecie wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie percepcji materialnych form, omijając percepcję sensoryczną i przez nie skierowanie uwagi na percepcję różnorodności (postrzegając): 'Przestrzeń jest nieskończona' osiąga bazę nieskończonej przestrzeni. To czwarte wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy nieskończonej przestrzeni (postrzegając) 'świadomość jest nieskończona' wkracza i trwa w bazie nieskończonej świadomości. To piąte wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy nieskończonej świadomości (postrzegając) 'Tu nic nie ma' wkracza i trwa w bazie nicości. To szóste wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy nicości wkracza i trwa w bazie ani-percepcji-ani-nie-percepcji. To siódme wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy ani-percepcji-ani-nie-percepcji wkracza i trwa we wstrzymaniu percepcji i uczucia. To ósme wyzwolenie. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

9. Osiem baz dla transcendencji

23. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu ośmiu baz dla transcendencji. Postrzegając formy wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, ograniczone, piękne i brzydkie, przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest pierwsza baza dla transcendencji. Postrzegając formy wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, nieograniczone, piękne i brzydkie, przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest druga baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, ograniczone, piękne i brzydkie, przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest trzecia baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, nieograniczone, piękne i brzydkie, przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest czwarta baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, niebieskie, niebieskiego koloru, niebieskie w przejawie o niebieskim blasku. Tak jak kwiat lnu, który jest niebieski, niebieskiego koloru, niebieski w przejawie, o niebieskim blasku, lub jak płótno z Benares wyprasowane z obu stron, które jest niebieskie, niebieskiego koloru, niebieskie w przejawie, o niebieskim blasku; tak też nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, niebieskie, niebieskiego koloru, niebieskie w przejawie o niebieskim blasku. Przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest piąta baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, żółte, żółtego koloru, żółte w przejawie o żółtym blasku. Tak jak kwiat kannikara, który jest żółty, żółtego koloru, żółty w przejawie, o żółtym blasku, lub jak płótno z Benares wyprasowane z obu stron, które jest żółte, żółtego koloru, żółte w przejawie, o żółtym blasku; tak też nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, żółte, żółtego koloru, żółte w przejawie o żółtym blasku. Przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest szósta baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, czerwone, czerwonego koloru, czerwone w przejawie o czerwonym blasku. Tak jak kwiat hibiskusa, który jest czerwony, czerwonego koloru, czerwony w przejawie, o czerwonym blasku, lub jak płótno z Benares wyprasowane z obu stron, które jest czerwone, czerwonego koloru, czerwone w przejawie, o czerwonym blasku; tak też nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, czerwone, czerwonego koloru, czerwone w przejawie, o czerwonym blasku. Przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest siódma baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, białe, białego koloru, białe w przejawie, o białym blasku. Tak jak poranna gwiazda, która jest biała, białego koloru, biała w przejawie, o białym blasku. lub jak płótno z Benares wyprasowane z obu stron, które jest białe, białego koloru, białe w przejawie o białym blasku; tak też nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, białe, białego koloru, białe w przejawie o białym blasku. Przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest ósma baza dla transcendencji. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

10. Dziesięć kasin

24. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu dziesięć kasin. Ktoś kontempluje kasinę ziemi, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę wody, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę ognia, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę powietrza, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę niebieską, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę żółtą, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę czerwoną, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę białą, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę przestrzeni, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę świadomości, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

11. Cztery jhany

25. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu czterech jhan. Tu całkowicie odłączony od zmysłowych przyjemności, odłączony od niekorzystnych rzeczy, mnich wkracza i trwa w pierwszej jhanie z towarzyszącymi temu myśleniem i rozważaniem i z błogością i przyjemnością zrodzonymi z odosobnienia. Czyni błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia przenikającymi, wznoszącymi się, wypełniającymi i rozciągającymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia. Tak jak zręczny łaziebny lub jego pomocnik gromadzi mydlany puder w metalowym basenie i stopniowo spryskuje go wodą i miesza aż wilgoć całkiem przeniknie puder, namoczy go i rozciągnie się po nim na zewnątrz i wewnątrz, choć sam w sobie nie staje się on wodnisty, tak też mnich czyni błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia przesiąkającymi, wznoszącymi się, wypełniającymi i rozciągającymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia.

26. I znów, z uspokojeniem myślenia i rozważania wkracza on i trwa w drugiej jhanie, z pewnością siebie i zjednoczonym umysłem, bez myślenia i rozważania z błogością i przyjemnością zrodzonymi z koncentracji. Czyni błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji przenikającymi, wznoszącymi się, wypełniającymi i rozciągającymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji. Tak jak gdyby było jezioro którego wody byłyby zasilane podziemnym źródłem nie mając dopływów ze wschodu, zachodu, północy i południa, ani też nie zasilane od czasu do czasu przez deszcz, to zimny nurt wody z podziemnego źródła czyniłby zimną wodę przesiąkającą, wznoszącą, wypełniającą i rozciągającą się po całym jeziorze i nie byłoby niczego w całym jeziorze gdzie nie doszłaby zimna woda, tak też mnich czyni błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji przenikającymi, wznoszącymi się, wypełniającymi i rozciągającymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji.

27. I znów, z zanikiem błogości trwając w równowadze uważny i w pełni rozważny, ciągle odczuwając przyjemność cielesną, wkracza i trwa w trzeciej jhanie o której szlachetni mówią: 'Ten ma przyjemne przebywanie kto zrównoważony i uważny'. Czyni on przyjemność pozbawioną błogości przenikającą, wznoszącą się, wypełniającą i rozciągającą się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby przyjemność zrodzona z koncentracji. Tak jak w stawie z białymi lotosami czy stawie z liliowymi lotosami, czy stawie z czerwonymi lotosami, pewne lotosy rodzą się pod wodą, pozostają pod wodą, nie wychodząc ponad powierzchnię wody rozwijają się pod wodą i zimna woda przenika, wznosi się, wypełnia i rozciąga po nich, tak też mnich czyni przyjemność pozbawioną błogości przenikającą, wznoszącą się, wypełniającą i rozciągającą się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji.

28. I znów z porzuceniem przyjemności i bólu, po uprzednim zaniku radości i smutku wkracza on i trwa w czwartej jhanie, charakteryzującej się ani-bólem-ani-przyjemnością i czystością umysłu dzięki równowadze. Siedzi on z czystym, jasnym umysłem rozciągającym się po ciele i nie ma niczego w jego całym ciele do czego czysty, jasny umysł by nie dotarł. Tak jak gdyby człowiek siedział ubrany od stóp do głowy w białe ubranie i nie byłoby niczego na jego ciele gdzie nie rozciągałoby się białe ubranie, tak też mnich siedzi z czystym, jasnym umysłem rozciągającym się po ciele i nie ma niczego w jego całym ciele do czego czysty, jasny umysł by nie dotarł. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

12. Wiedza wglądu

29. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do zrozumienia w ten sposób: 'To moje ciało, uczynione z materialnej formy, składające się z czterech wielkich elementów, spłodzone przez matkę i ojca i wybudowane na gotowanym ryżu i owsiance jest podmiotem nietrwałości, zniszczenia, zużycia, zaniku i dezintegracji i ta moja świadomość jest wspomagana i związana z nim'. Załóżmy że jest piękny beryl najczystszej wody, ośmiościenny, dobrze wycięty i przez który byłyby przeciągnięte niebieska, żółta, czerwona biała czy brązowa nić. Wtedy człowiek o dobrym wzroku biorąc go w swoją rękę, mógłby przeglądać go w taki sposób: 'To jest piękny beryl najczystszej wody, ośmiościenny, dobrze wycięty, przez który są przeciągnięte niebieska, żółta, czerwona biała czy brązowa nić'. Tak też proklamowałem moim uczniom drogę do zrozumienia w ten sposób: 'To moje ciało, uczynione z materialnej formy, składające się z czterech wielkich elementów, spłodzone przez matkę i ojca i wybudowane na gotowanym ryżu i owsiance jest podmiotem nietrwałości, zniszczenia, zużycia, zaniku i dezintegracji i ta moja świadomość jest wspomagana i związana z nim'. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

13. Ciało uczynione z umysłu.

30. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do stworzenia z tego ciała, innego ciała, posiadającego formę, utworzonego z umysłu, ze wszystkimi członkami, bez brakujących funkcji. Tak jakby człowiek wyciągał trzcinę z jej powłoki i myślał w ten sposób: 'To jest powłoka, to jest trzcina, powłoka to jedno, trzcina to drugie, to z powłoki trzcina została wyciągnięta', lub jak człowiek który wyciągnąłby miecz z pochwy i myślał w ten sposób: 'To jest pochwa, to jest miecz, pochwa to jedna rzecz, miecz to druga rzecz, to z pochwy miecz został wyciągnięty', lub jak człowiek, który wyciągnąłby węża ze skóry i myślał w ten sposób: 'To jest skóra, to jest wąż, skóra to jedna rzecz, wąż to druga rzecz, to ze skóry wąż został wyciągnięty', tak też proklamowałem moim uczniom drogę do stworzenia z tego ciała, innego ciała, posiadającego formę, utworzonego z umysłu, ze wszystkimi członkami, bez brakujących funkcji. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
14. Rodzaje nadnaturalnych mocy

31. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do władania wieloma nadnaturalnymi mocami, będąc jednym stają się wieloma, będąc wieloma stają się jednym; przechodzą bez przeszkód przez mur, przez ogrodzenie, przez górę jak przez przestrzeń, zanurzają się i wynurzają z ziemi jakby była to woda; chodzą po powierzchni wody jakby była to ziemia; siedząc ze skrzyżowanymi nogami podróżują w powietrzu jak uskrzydlony ptak; swoją ręką dotykają księżyca i słońca, tak możnych tak potężnych; władają cielesnym mistrzostwem nawet tak daleko jak świat Brahmy. Tak jak zręczny garncarz lub jego pomocnik mógłby stworzyć i wymodelować z dobrze przygotowanej gliny naczynie każdego kształtu jaki by chciał, lub tak jak zręczny rzeźbiarz w kości słoniowej lub jego pomocnik mógłby stworzyć i wymodelować z dobrze przygotowanej kości słoniowej dzieło jakie by chciał, lub jak zręczny złotnik lub jego pomocnik mógłby stworzyć i wymodelować z dobrze przygotowanego złota dzieło jakie by chciał, tak też proklamowałem moim uczniom drogę do władania wieloma nadnaturalnymi mocami, będąc jednym stają się wieloma, będąc wieloma stają się jednym; przechodzą bez przeszkód przez mur, przez ogrodzenie, przez górę jak przez przestrzeń, zanurzają się i wynurzają z ziemi jakby była to woda; chodzą po powierzchni wody jakby była to ziemia; siedząc ze skrzyżowanymi nogami podróżują w powietrzu jak uskrzydlony ptak; swoją ręką dotykają księżyca i słońca, tak możnych tak potężnych; władają cielesnym mistrzostwem nawet tak daleko jak świat Brahmy. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

15. Boski element ucha

32. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę dzięki której boskim elementem ucha, co oczyszczone i przewyższające ludzkie, słyszą oba rodzaje dźwięków, niebiańskie i ludzkie, te które są odległe jak również te bliskie. Tak jak energiczny bębniarz mógłby uczynić się słyszalnym bez kłopotów w czterech stronach świata, tak też proklamowałem moim uczniom drogę dzięki której boskim elementem ucha, co oczyszczone i przewyższające ludzkie, słyszą oba rodzaje dźwięków, niebiańskie i ludzkie, te które są odległe jak również te bliskie. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

16. Zrozumienie umysłów innych

33. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do zrozumienia umysłów innych istot, innych osób, po objęciu ich swymi własnymi umysłami. Rozumieją umysł skażony przez pożądanie jako umysł skażony przez pożądanie i umysł nieskażony przez pożądanie jako umysł nieskażony przez pożądanie; rozumieją umysł skażony przez nienawiść jako umysł skażony przez nienawiść i umysł nieskażony przez nienawiść jako umysł nieskażony przez nienawiść; rozumieją umysł skażony przez złudzenie jako umysł skażony przez złudzenie i umysł nieskażony przez złudzenie jako umysł nieskażony przez złudzenie; rozumieją umysł zjednoczony jako umysł zjednoczony i umysł rozproszony jako umysł rozproszony; rozumieją umysł wzniosły jako umysł wzniosły i umysł bez wzniosłości jako umysł bez wzniosłości; rozumieją umysł wychodzący poza jako umysł wychodzący poza i umysł nie wychodzący poza jako umysł nie wychodzący poza; rozumieją umysł skoncentrowany jako skoncentrowany i umysł nieskoncentrowany jako umysł nieskoncentrowany; rozumieją umysł wyzwolony jako umysł wyzwolony i umysł niewyzwolony jako umysł niewyzwolony. Tak jak mężczyzna lub kobieta, młoda, młodzieńcza i lubująca się w ornamentach – przeglądając wizerunek swej własnej twarzy w czystym jasnym zwierciadle lub misce z czystą wodą, widziałaby skazę w taki sposób 'jest skaza' czy wiedziałaby, że nie ma skazy w taki sposób: 'nie ma skazy', tak też proklamowałem moim uczniom drogę do zrozumienia umysłów innych istot, innych osób, po ich objęciu, ich własnymi umysłami. Rozumieją umysł skażony przez pożądanie jako umysł skażony przez pożądanie i umysł nieskażony przez pożądanie jako umysł nieskażony przez pożądanie; rozumieją umysł skażony przez nienawiść jako umysł skażony przez nienawiść i umysł nieskażony przez nienawiść jako umysł nieskażony przez nienawiść; rozumieją umysł skażony przez złudzenie jako umysł skażony przez złudzenie i umysł nieskażony przez złudzenie jako umysł nieskażony przez złudzenie; rozumieją umysł zjednoczony jako umysł zjednoczony i umysł rozproszony jako umysł rozproszony; rozumieją umysł wzniosły jako umysł wzniosły i umysł bez wzniosłości jako umysł bez wzniosłości; rozumieją umysł wychodzący poza jako umysł wychodzący poza i umysł nie wychodzący poza jako umysł nie wychodzący poza; rozumieją umysł skoncentrowany jako skoncentrowany i umysł nieskoncentrowany jako umysł nieskoncentrowany; rozumieją umysł wyzwolony jako umysł wyzwolony i umysł niewyzwolony jako umysł niewyzwolony. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

17. Wspomnienie poprzednich żywotów

34 I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do wspominania swoich rozlicznych poprzednich żywotów. Mianowicie, jedne narodziny, drugie narodziny...pięć narodzin, dziesięć narodzin, pięćdziesiąt narodzin, sto narodzin, sto tysięcy narodzin, wiele eonów rozszerzania się wszechświata, wiele eonów kurczenia się wszechświata, wiele eonów rozszerzania i kurczenia się wszechświata: Tu był tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie było jego doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, odchodząc stamtąd, umierając, pojawił się gdzie indziej, tam też był tak a tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, przemijając, umierając tam, pojawił się tutaj. Tak z detalami i szczegółami moi uczniowie wspominają swoje rozliczne przeszłe życia. Tak jak człowiek udałby się z jego własnej wioski do innej wioski i dalej z tamtej wioski do innej wioski i pomyślał: 'Udałem się z mojej własnej wioski do tej wioski i tam siedziałem w ten sposób, mówiłem w ten sposób, milczałem w ten sposób i z tamtej wioski poszedłem do innej wioski i tam siedziałem w ten sposób, mówiłem w ten sposób, milczałem w ten sposób i z tamtej wioski wróciłem z powrotem do mojej własnej wioski' tak też moi uczniowie wspominają swe rozliczne przeszłe życia. Mianowicie, jedne narodziny, drugie narodziny...pięć narodzin, dziesięć narodzin, pięćdziesiąt narodzin, sto narodzin, sto tysięcy narodzin, wiele eonów rozszerzania się wszechświata, wiele eonów kurczenia się wszechświata, wiele eonów rozszerzania i kurczenia się wszechświata: Tu był tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie było jego doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, odchodząc stamtąd, umierając, pojawił się gdzie indziej, tam też był tak a tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, przemijając, umierając tam, pojawił się tutaj. Tak z detalami i szczegółami moi uczniowie wspominają swoje rozliczne przeszłe życia. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

18. Boskie oko

35. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę dzięki której boskim okiem oczyszczonym i przewyższającym ludzkie, widzą istoty umierające i pojawiające się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzące, rozumieją jak istoty pojawiają się zgodnie z ich działaniami tak: 'Te wartościowe istoty, które źle się prowadziły ciałem, mową i umysłem, lżące szlachetnych, błędne w swych poglądach, skłaniające się do błędnego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w stanie deprywacji, zatraceniu, nawet w piekle, ale te wartościowe istoty, o dobrym prowadzeniu ciałem, mową i umysłem, nie lżące szlachetnych, słuszne w swych poglądach, skłaniające się do słusznego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w dobrej destynacji, nawet w niebiańskim świecie', tak boskim okiem, które jest oczyszczone i przewyższa ludzkie, widzą istoty umierające i pojawiające się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzące. Rozumieją jak istoty pojawiają się zgodnie z ich działaniami. Tak jak gdyby były dwa domy z drzwiami i człowiek o dobrym wzroku stojący pomiędzy nimi widziałby człowieka wchodzącego do domu i wychodzącego z domu tam i z powrotem, tak też boskim okiem oczyszczonym i przewyższającym ludzkie, widzą istoty umierające i pojawiające się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzące, rozumie jak istoty pojawiają się zgodnie z ich działaniami tak: 'Te wartościowe istoty, które źle się prowadziły ciałem mową i umysłem, lżące Szlachetnych, błędne w swych poglądach, skłaniające się do błędnego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w stanie deprywacji, zatraceniu, nawet w piekle, ale te wartościowe istoty, o dobrym prowadzeniu ciałem, mową i umysłem, nie lżące szlachetnych, słuszne w swych poglądach, skłaniające się do słusznego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w dobrej destynacji, nawet w niebiańskim świecie'. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

19. Wyczerpanie skaz

36. I znów, Udayin proklamowałem moim uczniom drogę dzięki której przez zrealizowanie dla siebie z bezpośrednią wiedzą, tutaj i teraz wkraczają i trwają w wyzwoleniu umysłu i wyzwoleniu przez zrozumienie co bez skaz przez wyczerpanie skaz. Tak jak gdyby było jezioro w górach, czyste, przeźroczyste i niezmącone i człowiek o dobrym wzroku stojący u jego brzegu widziałby muszle, kamyki i kamienie jak również ławice ryb pływające dookoła i odpoczywające i mógłby pomyśleć: 'Jest tu jezioro, czyste, przeźroczyste i nie zmącone i są tu muszle, kamyki i kamienie jak również ławice ryb pływające dookoła i odpoczywające' i tak też proklamowałem moim uczniom drogę dzięki której przez zrealizowanie dla siebie z bezpośrednią wiedzą, tutaj i teraz wkraczają i trwają w wyzwoleniu umysłu i wyzwoleniu przez zrozumienie co bez skaz przez wyczerpanie skaz. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.

37. To Udayin jest piąta cecha z powodu której moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.

38. Takie jest Udayin, pięć cech z powodu których moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie”. Oto co powiedział Zrealizowany. Wędrowiec Udayin był zadowolony i ucieszony słowami Zrealizowanego.